Recensie: Elke dag maandag RECENSIE

Voor Ellison Spraks begint haar nieuwe week verschrikkelijk. Zondagavond had ze een erge ruzie met haar super knappe vriend Tristan, en maandagochtend sms’t hij haar dat ze moeten praten. Alsof dat al niet genoeg zenuwen opwekt, heeft ze vandaag ook haar speech voor de verkiezingen van de nieuwe klassenvertegenwoordiger én vinden haar softbaltry-outs plaats. En inderdaad, op maandagavond maakt Tristan het uit… Als Ellison de volgende ochtend wakker wordt, ontdekt ze dat het wéér maandag is. En de volgende dag ook. Niemand blijkt iets te merken, behalve Ellison. Ze weet wat haar te doen staat: elke maandag krijgt ze de kans om proberen te voorkomen dat Tristan het uitmaakt. Zal dat haar lukken?

Het eerste wat me opviel aan Elke dag maandag is de cover. Serieus, zo mooi! Daarnaast viel me op dat dit boek nog aardig dik is: het boek telt 439 pagina’s om precies te zijn. Niet dat dat erg is, want van mij hadden dit nog veel meer pagina’s kunnen zijn! Dat had ik aan het begin niet echt verwacht. Ik had verwacht dat dit verhaal vol zou zitten met herhalingen, maar dat was niet het geval. Als Ellison namelijk wakker wordt om haar tweede maandag mee te maken, gebeuren namelijk dezelfde dingen. Maar doordat Ellison zich voorneemt zich elke dag anders te gedragen, is er geen sprake van herhaling.

Het boek zit echt vol humor. Ik heb me een aantal keer kapot gelachen om de klungelige Ellison! Ze kan erg onhandig zijn, en soms lijkt het wel alsof ze ongeluk aantrekt. Maar ook de dialogen worden erg leuk beschreven. Zo moest Ellison een keertje bij de studieadviseur langskomen: ‘‘Super om je te zien. Echt awesome. Ik ben meneer Goodman, maar je mag me natuurlijk ook meneer Greatman noemen.’ Hij gniffelt om zijn eigen grapje en wuift het dan weg met zijn hand. ‘Ik zit maar te dollen, joh! Whazzup? Alles kits?’’ 

De personages zijn dus écht leuk. Zelf de super bitch Daphne. In elk highschool verhaal moet een personage zitten dat je het liefst achter het behang plakt, en in dit verhaal is dat Daphne. Daphne is stikjaloers omdat Ellison verkering heeft met Tristan. Niet dat dat gek is, want Tristan is dé rockster van hun school. Hij speelt in een band en is erg populair onder de dames.

Ik heb genoten van Ellison als personage. Ze is grappig en samen met haar beste vriend Owen leven zij in hun eigen wereldje. Totdat ze met Tristan is, want als we Owen moeten geloven is ze dan een ander persoon. Ik kan me dat ook wel enigszins voorstelen. Voor Tristan was Ellison namelijk ‘niemand’. Gewoon een meisje. Maar dankzij haar relatie met Tristan is ze veranderd in het ‘vriendinnetje van’, en herkennen leerlingen haar in de gangpaden.

Elke dag maandag is een heerlijk luchtig boek. Het is geen diepgaand verhaal waar je constant je volle aandacht bij nodig hebt. Bij dit boek is het namelijk prima om het even weg te leggen, en na een tijdje weer op te pakken. Ik voelde dus niet constant de drang om door te lezen, al heeft het boek me wel erg vermaakt. De schrijfstijl van het boek is erg prettig, wat met name komt door de humor die erin gebruik wordt. Serieus, ik vond het boek écht grappig.

Ik heb dus erg genoten van Elke dag maandag. Het is een boek vol humor en grappige situaties. Een fijn boek om lekker op een zondagmiddag in te duiken. Een aanrader voor iedereen die houdt van luchtige contemporary boeken!