Recensie: Plotseling, alleen RECENSIE

Louise en Ludovic besluiten een jaar lang rond de wereld te gaan zeilen. Ze geven hun veilige leventje in Parijs op, bereiden zich voor en gaan op pad. Ze reizen langs Zuid-Amerika om uiteindelijk in Antarctica uit te komen. Ze besluiten aan land te gaan op een onherbergzaam, onbewoond eiland. Na een wandeltocht willen ze terug naar hun zeilschip, maar kunnen deze niet bereiken vanwege een plotselinge storm. Het land is vroeger bewoond geweest door jagers. Die hebben een barak achtergelaten waar Louise en Ludovic kunnen schuilen.

Als ze de volgende ochtend wakker worden zien ze tot hun schrik dat hun schip verdwenen is en ze realiseren zich dat ze helemaal alleen op een onbewoond eiland zitten, zonder dat iemand weet waar ze zijn. Ze staan aan het begin van een periode waarin ze moeten overleven op het eiland, want de winter komt er aan. Omdat het een beschermd eiland is, komt er af en toe een onderzoeksteam, maar ze weten dat die niet in de winter zullen komen. Ze doen alles wat in hun macht ligt om te overleven. Ze trotseren honger en uitputting en hopen op een dag gered te worden.

Plotseling, alleen is geschreven door Isabelle Autissier. Zij zeilde als eerste vrouw alleen de wereld rond en met deze ervaringen op zak schreef ze Plotseling, alleen. Dat ze al eerder diverse romans en essays heeft geschreven, merk je aan de kwaliteit van dit verhaal. De opbouw en uitwerking van het plot zit zo goed in elkaar dat je merkt dat deze vrouw ten eerste weet waar ze het over heeft en ten tweede dat ze goed kan schrijven.

De beschrijvende stijl van Autissier sleept je vanaf de eerste bladzijde mee naar het koude, verlaten Antarctica. De natuur, de verlaten barak en de gevoelens van de personages worden uitgebreid beschreven zonder dat het langdradig wordt. In het eerste hoofdstuk wordt de beginsituatie geschetst, waarbij je nog een beetje sceptisch kan zijn. Je zit meteen midden in het verhaal zonder dat je meer weet over de hoofdpersonages of de ontwikkelingen waardoor ze hier terecht zijn gekomen.

Dat wordt al snel goedgemaakt na dat eerste hoofdstuk. In een rap tempo worden de personages geïntroduceerd en wordt verteld hoe Louise en Ludovic samen zijn gekomen en waarom en hoe ze aan de reis zijn begonnen. Deze uiteenzetting gaat snel, maar in combinatie met het eerste hoofdstuk is het perfect en zit je meteen in het verhaal.

Deze fijne opbouw en mooie schrijfstijl van hoge kwaliteit zijn erg verfrissend. Het boek is niet dik (222 bladzijdes),  maar helemaal compleet zonder te snel of te traag te gaan. Ook de wisseling van perspectief is indrukwekkend gedaan. De schrijfster vertelt dan weer vanuit Louise en dan weer van Ludovic zonder deze wisseling aan te geven. Dat is even wennen als lezer maar het betrekt je meer bij het verhaal en de personages en het geeft je de mogelijkheid om je beter te kunnen inleven.

Er zit richting het einde een ontwikkeling in het verhaal die minder geloofwaardig overkomt. Zonder daar dieper op in te gaan om spoilers te voorkomen, wordt er een laatste poging tot overleving gedaan die niet geloofwaardig overkomt. Maar los van dat is het een indrukwekkende roman die je aan het denken zet. Hoe zou je zelf reageren in zo’n situatie en wat voor beslissingen zou jij nemen om te overleven? Plotseling, alleen is een aangrijpend verhaal over overleven, liefde en hoop dat je in een ruk uit wilt lezen.