Recensie: De jacht RECENSIE

Ook in dit vervolg op The Cage weet Megan Shepherd de spanning goed op te bouwen. Wederom worden de hoofdpersonen in een bizarre leefomgeving geplaatst waarin de mens wordt onderdruktop middels isolatie en waar overal gevaar loert.

Na de mislukte ontsnappingspoging in deel één worden Cora, Mali en Lucky nu in een menagerie geplaatst die De Jacht wordt genoemd. In deze omgeving draait het allemaal om Verwanten die een Safari willen beleven. Alle gevangenen krijgen een rol om te vervullen: Cora wordt een loungezangeres die de Verwanten vermaakt, Mali wordt een gids die de Verwanten meeneemt naar de savanne en Lucky moet de dieren die worden neergeschoten door de Verwanten verzorgen.

Ondertussen worden Nok en Rolf in een soort poppenhuis geplaatst waar ze vierentwintig uur per dag in de gaten worden gehouden. Daar moeten ze de vragen van Verwanten beantwoorden over zwangerschap & baby’s en wordt hun gedrag als toekomstige ouders bestudeerd.

Leon is als enige ontsnapt en werkt voor een zwartemarkthandelaar als smokkelaar. En laat hij nou net handelswaar moeten smokkelen in de omgeving waar zijn voormalige The Cage medebewoners gevangen zitten…

In het eerste deel lag de spanning vooral in het ontdekken van de personages, en het uitvogelen hun gedrag: spelen ze een rol of zijn ze zichzelf? In dit tweede deel ken je de personages al, en zit de spanning dus veel meer in de nieuwe situatie waarin ze zijn beland. Vooral de situatie van Nok en Rolf is erg kwetsbaar, Nok is zwanger en ze weten niet eens zeker of ze zelf hun kind mogen opvoeden. Als lezer voelt dat beangstigend en hoop je maar dat er niks afschuwelijks met de baby zal gebeuren.

Net zoals in het eerste deel, wordt er gewerkt met hoofdstukken vanuit verschillende perspectieven. De meeste hoofdstukken lees je vanuit Cora’s perspectief. In plaats van puzzels oplossen en zich zorgen maken over de regel dat ze zich verplicht moest voortplanten met een voorbestemde partner, moet ze nu de Verwanten vermaken door te zingen. Dat lijkt minder stressvol, maar dat is het zeker niet. Daarnaast komt Cassian regelmatig op bezoek om Cora te helpen met het ontwikkelen van haar bovennatuurlijke krachten.

Er gebeurt heel veel in De Jacht: op verschillende plaatsen, met alle personages die gescheiden zijn en die ook weer nieuwe personages om zich heen hebben waarmee ze om moeten leren gaan. Als er een plan A is, wordt er uiteindelijk bijna altijd noodgedwongen voor plan B gekozen, wat weer totaal nieuwe gevolgen met zich meebrengt waardoor alle plannen nogmaals moeten worden omgegooid. Doordat er zoveel gebeurt blijft de vaart wel in het verhaal, en wil je blijven lezen.

Megan Shepherd weet ook deel twee weer met een enorme cliffhanger af te sluiten zodat je direct naar deel drie snakt. De Jacht is een boek met actie, dreiging en gevaar maar ook liefde en vriendschap.