Recensie: Het geheim van Montmartre RECENSIE

Het geheim van Montmartre is de eerste roman van de Italiaanse Donatella Rizzati. Het verhaal gaat over hoofdpersoon Viola. Zij verliest haar geliefde en besluit vanuit Rome weer terug te gaan naar de stad waar zij ooit haar studie begon: Parijs. In het authentieke, dromerige wijkje Montmartre vindt zij troost in de kruidenwinkel van de zestigjarige Gisèle. Hier ontmoet zij ook de charmante Romain. Kan liefde zelfs de ergste pijn overwinnen?

Donatello Rizzati wordt als auteur vergeleken met Santa Montefiore en dat is niet voor niets. Het verhaal speelt zich op een mooie, sprankelende locatie en je waant je volledig in het Franse Montmartre. Dit is te danken aan de sterk, gedetailleerde beschrijving van de auteur. Ook straalt de kaft van het boek een en al zomer uit. Naast Parijs, maakt het boek ook kleine uitstapjes naar Rome. Het geheim van Montmartre is een mooi boek voor op zomervakantie, maar ook in de winter kan je met dit boek heerlijk wegdromen op de bank met een kop warme chocolademelk.

Ook in de rest van het boek is de vergelijking qua stijl met Montefiore op zijn plaats. Romantisch met een dosis drama, maar vooral hartverwarmend. Alhoewel het genre van de roman toch wel een beetje bekend staat om de voorspelbaarheid van het verhaal, weet Rizzati toch enkele verrassingselementen in te bouwen en spanning te creëren. Dit tilt de roman zeker naar een hoger niveau.

Het geheim van Montmartre is een sterke start voor  de nieuwe auteur Donatella Rizzati over rouw, hartenzeer en het terugkeren naar je roots. Viola is zichzelf verloren door het verlies van haar geliefde. Dit thema maakt dat het boek soms behoorlijk zwaar is. Het grijpt je aan. De kwetsbaarheid die Viola laat zien, en die prachtig wordt beschreven door Rizzati, maken dat je door dit verhaal aan het denken wordt gezet.

Heb je recent iemand verloren die dichtbij je staat? Is je hart gebroken? Dan zal dit boek je enige troost en verwerking bieden. Rizzati laat de lezer via de sprankelende hoofdpersoon Viola hoop voelen. Naast dit centrale thema speelt liefde ook als groter thema een rol. Liefde in de vorm van familie, liefde in de vorm van vriendschap (de zestigjarige Gisèle vindt al gauw een plekje in het hart van de lezer) en liefde in de vorm van het vinden van een thuis. Het gaat over het vinden van jezelf.