Recensie: Going Dutch RECENSIE

Stel je voor: je bent Engelsman. En na het verlies van je baan, word je een tijdje wereldreiziger. Door een speling van het lot (lees: sneeuw) beland je na je reis in Nederland. Met dank aan de liefde besluit je om in Nederland een bestaan op te bouwen. Met welke ogen kijkt zo iemand naar ons land?

Wat valt op? Wat zijn de belangrijkste verschillen tussen Nederland en het Verenigd Koninkrijk? Wat doen we goed in ons landje, en welke gewoontes zijn toch best een beetje raar? Op dat soort vragen geeft Ben Coates antwoord in zijn boek Going Dutch. Daarbij krijgen we als Nederlanders op sommige gebieden complimenten, maar her en der ook zeker wat kritiek.

Op de omslag van het boek staat dat Ben zich in Going Dutch zowel in het verleden stort als ook op het dagelijks leven in het heden. De nadruk ligt echter wel duidelijk op het verleden. Coates is geen docent, maar dat had ie zomaar kunnen zijn of misschien nog worden. Het boek leest op de meeste momenten als een geschiedenisboek. Maar wel een goed geschreven geschiedenisboek!

Anders dan het wat saaie materiaal dat we allemaal kennen van de middelbare school, vind je in dit boek heel veel humor en zelfspot. Persoonlijke ervaringen van de schrijver worden afgewisseld met feitjes en geschiedenislesjes. De schrijfstijl is niet eenvoudig, maar ook niet té ingewikkeld: laten we het ‘medium’ noemen. Het boek leest aangenaam weg.  

De schrijver heeft zich verdiept in actuele discussiepunten zoals het gedoogbeleid, immigratie, het fenomeen Zwarte Piet en bijvoorbeeld voetbal. Maar ook in zaken als watermanagement, politiek, klimaatverandering, de geloofskloof tussen de katholieken en de protestanten, en de Gouden Eeuw. Er wordt beschreven hoe Nederland is veranderd, en hoe Nederlanders door de jaren heen anders naar veel dingen zijn gaan kijken. Ook komt aan de orde hoe invloedrijk Nederland altijd is geweest en nog steeds is, terwijl we natuurlijk een relatief klein landje zijn.

Tenslotte is het een mooie afronding van het boek als Ben Coates na vele jaren in Nederland weer even terug moet naar Londen. Waar hij zich eerst verwonderde over Nederland, verwondert hij zich nu over Engeland. Zoals de lezers ons land door andere ogen zien in dit boek, ziet ook de schrijver dan zijn eigen vaderland door andere ogen.