• onze waardering

Recensie: De eenzame postbode RECENSIE

Sommige schrijvers hebben de gave om in een minimale hoeveelheid woorden verbijsterend veel te vertellen. Auteur Denis Thériault is hier een goed voorbeeld van. Thériault is een Canadese auteur en scenarist, die met zijn boeken diverse prijzen heeft gewonnen. Met het in het Nederlands vertaalde boek 'De eenzame postbode' weet hij een hartverscheurend liefdesverhaal vol poëtische en filosofische elementen neer te zetten, die de lezer niet snel zal vergeten.

'Postbode Bilodo leidt een eenzaam en eentonig bestaan. Om hieraan te ontsnappen maakt hij dagelijks de post van anderen open, om via hen een glimp op te vangen van hun leven. Op een dag stuit hij op de poëtische gedichten van Ségoléne, die zij stuurt naar dichter Gaston. Bilodo raakt in de ban van deze gedichten en in het bijzonder in de vrouw die hierachter schuilt. Een verliefdheid op deze ongrijpbare vrouw is onvermijdelijk. Dit leidt tot catastrofale gebeurtenissen, die Bilodo niet voorzien had..'

Tegenwoordig versturen we amper meer brieven en gaat bijna alles via de e-mail. 'De eenzame postbode' richt zich voornamelijk op de mensen die nog wel brieven schrijven en dit brengt een stukje nostalgie met zich mee. We kunnen ons immers allemaal nog herinneren hoe je vol verlangen bij de brievenbus kon zitten wachten tot die gewilde brief op de deurmat viel. De charme van het schrijven en de verwachtingen die daarbij steeds groter werden. Het duurde immers altijd even voordat een brief ontvangen werd en daarop volgens een antwoord werd verstuurd.

Bilodo is een herkenbaar en intrigerend personage. Thériault weet in weinig woorden te schetsen hoe eenzaam hij zich voelt en zijn verlangen om betekenisvol te zijn. Met zijn beeldende schrijfstijl word je getuige van de innerlijke belevingswereld van Bilodo. Natuurlijk zijn de keuzes die dit hoofdpersonage maakt af en toe bijzonder te noemen. Maar doordat je zo'n goed beeld hebt van Bilodo, ga je zijn gedragingen ergens ook goed begrijpen.

Het boek draait eigenlijk in zijn geheel om één soort gedicht. Namelijk de Japanse Haiku, een vers dat drie regels bevat. De eerste en de laatste regel hebben vijf lettergrepen en de tussenliggende regel zeven. Je wordt hierbij verrast door de betekenis die deze drie regels kunnen hebben. Het boek is hierdoor eigenlijk ook educatief te noemen. Je leert namelijk iets over de Japanse poëzie. Daarbij is de Haiku-briefwisseling tussen de verschillende personages hartverscheurend en met veel emotie.

Dat alles niet zo simpel is als het lijkt, blijkt uit het slot van het boek. Hierin komt vooral het filosofische aspect van het verhaal naar voren. In het begin wordt namelijk de volgende Haiku gepresenteerd:

'Kolkend als water                                                                                Dat tegen de rotsen slaat                                                                     Maakt de tijd lussen'

De betekenis hiervan wordt pas aan het eind van het boek echt duidelijk. Het slot is namelijk verdrietig, mooi, logisch en af tegelijkertijd.

Concluderend is 'De eenzame postbode' een boek voor elke liefhebber van poëzie, filosofie en romantiek. Het verhaal bevat een boeiend hoofdpersonage, dat je aan het denken zet. Daarbij zijn de Haiku's, waar het boek vol mee staat, adembenemend mooi. Het is niet vreemd dat de auteur met zijn boeken al vele prijzen gewonnen heeft.

De eenzame postbode

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Ontroerend verhaal over een eenzame postbode die stiekem andermans brieven opent

    Door stiekem enveloppen open te stomen en de brieven te lezen, heeft postbode Bilodo een manier gevonden om te ontsnappen aan zijn eenzame en eentonige leven. Het geeft hem een kijkje in het leven van anderen, in het bijzonder dat van Ségolène. Zij schrijft en ontvangt haiku’s van Gaston, een meesterlijk dichter. Bilodo raakt steeds meer gefascineerd door de fijne poëtische taal en de brieven die de twee geliefden elkaar op afstand sturen en langzaam wordt hij verliefd op Ségolène. Het blijkt echter slechts een kwestie van tijd tot de hele wereld om hem heen instort…
    Denis Thériault heeft met De eenzame postbode een elegant, gepassioneerd en filosofisch liefdesverhaal geschreven dat even komisch als tragisch is. De prachtige details en beschrijvingen kunnen niet anders dan de lezer ontroerd achterlaten.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

  • Toespijs - Judith Cyrus

Gerelateerde artikelen

  • De Chicklit.nl Leesclub over Zwaar verguld!

  • Kunnen we binnenkort genieten van Gossip Girl 2.0?

  • Adriaan Mole en de massavernietigingswapens

Zoek in artikelen