Recensie: De kinderen van Ji 1 - Het vergeten testament RECENSIE

'Die tegenstander kan net zo goed pas over duizend jaar geboren worden! Dat is wat wij ook hoopten, verzuchtte Bowbaq. Maar al die aanvallen... Ik geloof eerder dat de Mog'lur zijn eindgevecht nú wil. Cael begreep net als iedereen de reikwijdte van die opmerking. Als de demon op de erfgenamen was gaan jagen, was de Tegenstander die hij moest bestrijden heel waarschijnlijk al geboren... Met andere woorden: hij was een van hen!'

De erfgenamen worden één voor één ontvoerd. De reus Bowbaq van de Vogelstam is de enige van de erfgenamen die niet is meegenomen. De kinderen van de erfgenamen weten niet wat er aan de hand is en besluiten de mysterieuze orders van hun ouders op te volgen. Ze gaan naar het Plein van de Berouwvolle Zondaars en ontmoeten elkaar hier.

Ze komen er achter dat hun ouders vele geheimen hadden waar zij niks van af wisten. Deze geheimen heeft Amanón gelezen in het testament dat Corenn hem naliet. Desondanks blijven ze met veel vragen zitten en de antwoorden hierop zijn alleen te vinden op het eiland Ji. Ondertussen worden ze ook nog is belaagd door allemaal moordlustige sektes en kunnen ze echt alleen elkaar vertrouwen. 

De kinderen van Ji 1 - Het vergeten testament is het eerste deel van de nieuwe vijfdelige reeks van Pierre Grimbert. Deze boekenserie is het vervolg op de eerdere serie Het geheim van Ji. Het is niet per se nodig om deze serie te lezen. De kinderen van Ji 1 - Het vergeten testament begint namelijk met een stukje uit het dagboek van, de eerdere erfgenaam, Corenn.

Hierin wordt kort en bondig uitgelegd wat er in Het geheim van Ji is gebeurd.  Er wordt een goed en duidelijk beeld geschept van de eerdere erfgenamen en van hun strijd tegenover de tovenaar Saat. Dit is fijn voor degene die Het geheim van Ji niet gelezen hebben, maar ook voor degene die de serie wel gelezen hebben is dit een korte opfrisser voordat het echte verhaal begint.

De kinderen van Ji 1- Het vergeten testament is niet opgedeeld in hoofdstukken, maar bestaat uit  twee boeken (Boek X: De nieuwe generatie en Boek XI: De Gweloms). In deze boeken wordt er door middel van witregels gewisseld tussen de verschillende perspectieven van de nieuwe erfgenamen. Het verhaal wordt afgewisseld tussen Nolan & Eryne, Amanón & Cael en Bowbaq & Niss. Deze snelle afwisseling maakt het verhaal erg boeiend om te lezen. Er blijft hierdoor  een lekker tempo in het verhaal zitten en je wordt als lezer nieuwsgierig gemaakt naar wat iedere erfgenaam gaat meemaken.

Het verhaal heeft geen duidelijk hoofdpersoon. Het draait echt om alle kinderen van de erfgenamen. Elk personage heeft een sterk karakter gekregen en deze wordt door Pierre Grimbert ook duidelijk beschreven. Eryne is bijvoorbeeld een mooie jonkvrouw die erg verwend is en weet wat zij wil. Amanón is een echte leider en neemt graag het voortouw. Dit wordt niet altijd door iedereen gewaardeerd. De dialogen tussen de personages worden goed uitgewerkt en je merkt ook dat er af en toe spanning heerst tussen de personages.

De schrijfstijl van Pierre Grimbert is lekker vlot. Het boek leest dan ook snel weg! Door de vele details die er worden verteld lijkt het alsof je zelf door Lorelia loopt! Het enige minpunt is dat soms niet de namen van de personages genoemd worden. Eryne wordt dan bijvoorbeeld de jonkvrouw genoemd en Nolan de noviet. In het begin is dit even verwarrend, omdat je niet meteen doorhebt dat het om dezelfde persoon gaat. Naarmate het verhaal vordert wen je er wel aan en stoort deze afwisseling niet meer. 

De spanning in het verhaal wordt geleidelijk aan opgebouwd. Je komt er langzaam aan achter dat alle eerdere erfgenamen ontvoerd zijn. Het eerste deel van het boek (Boek X) draait er dan ook vooral om dat de kinderen van de erfgenamen het tot zich laten doordringen dat hun ouders echt ontvoerd zijn en dat zij een plan moeten bedenken om ze terug te vinden. Af en toe komt er een gevecht tussendoor, waardoor het verhaal tot leven komt. 

Het tweede deel (Boek XI) is pas echt spannend. Alle kinderen van de erfgenamen hebben elkaar gevonden en dan wordt het pas duidelijk wat hun ouders voor geheimen hadden. In het verhaal komt nog niet heel veel magie aan bod. Hierdoor is het fantasiegehalte nog een beetje aan de lage kant. De kinderen van Ji 1 - Het vergeten testament eindigt met een groot spannend gevecht en een echte cliffhanger, waardoor je zeker uitkijkt naar het volgende deel!

De kinderen van Ji 1 - Het vergeten testament van Pierre Grimbert is een heerlijk boek dat lekker wegleest door de vlotte schrijfstijl. De sterke karakters van de personages en de spanning die tussen hen heerst in het verhaal maakt het een interessant boek om te lezen. Daarnaast brengen de vele details die worden beschreven en de verrassende wendingen het verhaal echt tot leven. Het fantasiegehalte had iets hoger gekund, maar dat neemt niet weg dat het een zeer boeiend verhaal is. De cliffhanger maakt zeker nieuwsgierig naar het volgende deel!