• onze waardering

Recensie: De Schaduw van de Stilte RECENSIE

In Philip Kerr’s De Schaduw van de Stilte leeft Bernie Gunther inmiddels onder een valse naam, Walter Wolf, aan de Franse Rivièra. Het is 1956 en de rijke elite van Europa verzamelt zich op het schiereiland Cap-Ferrat. Tussen deze mensen komen echter ook vele ongewenste elementen mee. Walter is de conciërge van het befaamde Grand Hotel du Cap-Ferrat, die alles kan ritselen. Gezien zijn verleden is Walter er altijd op bedacht dat er personen zullen zijn die zijn rustige leventje zullen komen verstoren.

Als hij via zijn grote passie bridge in contact komt met de beroemde schrijver (en spion) William Somerset Maugham, die hem herkent, worden de kaarten voor een spannende episode uitgedeeld. Maugham wordt gechanteerd en ook Walter wordt een doelwit, nu van de Oost-Duitse Stasi. Aan Walter/Bernie om dit probleem weer op zijn eigen onnavolgbare wijze op te lossen.

Philip Kerr is een beroemde Britse schrijver, die internationaal al vele prijzen gewonnen heeft met zijn spannende thrillers, romans en kinderboeken. Kerr debuteerde in 1989 met ‘De Berlijnse Trilogie’, een reeks over zijn hoofdpersoon Bernie Gunther, een Duitse politieman/detective van voor de Tweede Wereld Oorlog, die Hitlers Nazi-regime overleeft ondanks zijn duidelijke anti-Nazi houding. Kerr zegt zelf, dat hij gefascineerd is door Berlijn en door de wereld van spionage en de tijd tijdens en na de Tweede Wereld Oorlog.

De Schaduw van de Stilte is alweer het elfde boek over Bernie Gunther. Philip Kerr gaf aan, dat Gunther eigenlijk een verlengstuk van hemzelf is: zijn wat meer duistere kant. Gunther is namelijk depressief, morbide en eigenlijk nogal onhandig met vrouwen, maar hij is ook super slim, een goed waarnemer en humoristisch.

Kerr schrijft in de ‘ik-persoon’. Ook al zou je de vorige boeken over Bernie Gunther niet gelezen hebben, je leert hem al gauw goed kennen. Kerr laat Gunther als een wat cynisch, mondig persoon naar voren komen. De opbouw van de boeken is prettig langzaam, passend bij het tijdsbeeld. Niet alleen het plot is belangrijk, maar ook de dialogen en de sfeerbeschrijving doen er toe en die zijn prachtig. De toon van het boek voert je mee naar 1956, naar de luxe en decadentie van zonnig Zuid Frankrijk, waar het leven langzamer was dan tegenwoordig, maar waar onderhuids de complotten broeien.

Kerr maakt in zijn boeken altijd gebruik van bestaande zij-personages. Ook in dit boek weer. William Somerset Maugham was een homoseksuele Britse schrijver, die inderdaad voor de Britse geheime dienst gewerkt heeft. Zijn geaardheid werd vroeger gedoogd, maar nog niet openlijk geaccepteerd. Maugham woonde ook echt in Cap-Ferrat, in het huis dat Kerr beschrijft. Ook een aantal andere genoemde personen hebben werkelijk bestaan. Kerr is namelijk ook befaamd om zijn grondige research en de briljante manier waarop hij waarheid en fictie met elkaar verweeft.

Philip Kerr's De Schaduw van de Stilte mag dan het elfde boek over Bernie Gunther zijn, maar vervelen doet het nog steeds niet. Het is spannend; onderhoudend en je vraagt je af waarom deze boeken eigenlijk nog niet verfilmd zijn, want het zijn fantastische thrillers.

Zondermeer 5 sterren!

 

 

Bernie Gunther 11 - De schaduw van de stilte

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Zoals eerder in Praag fataal en Grijs verleden schrijft Kerr zowel over nazi-Duitsland als over de Koude Oorlog.

    Het is winter en de Rivièra is leeg en een beetje treurig. Sinds de oorlog heeft Bernie Gunther verschillende baantjes gehad. Nu is hij in het befaamde Grand Hôtel du Cap-Ferrat de conciërge die alles kan ritselen, zelfs een bridgepartner voor misschien wel de rijkste en beroemdste auteur ter wereld: William Somerset Maugham.



    Maar Maugham wil ook advies van Bernie. Hij wordt gechanteerd, misschien vanwege zijn onorthodoxe levensstijl. Of misschien omdat hij voor de Britse geheime dienst heeft gewerkt, want de chanteurs zijn spionnen…

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Nachttrein naar Marrakesh - Dinah Jefferies

  • Met hart en ziel - Katarina Widholm

  • De geest in het plafond - Emily Jackman

  • Een schot in de roos - Iris Visser

  • Drie dagen in augustus - Anne Stern

Gerelateerde artikelen

  • Recensie: Pruisisch Blauw 

  • Hitlers vrede - Philip Kerr

  • Recensie: Vergeven en vergeten

  • Recensie: Metropolis

  • Recensie: Als de doden niet herrijzen

Zoek in artikelen