Recensie: Het Jungleboek RECENSIE

Waan je in de jungle met het jungleboek. Het klassieke verhaal van Rudyard Kipling is uitgebracht in een nieuw jasje. Het bekende verhaal dat werd verfilmd als Disney-film vinden we terug in de oorspronkelijke sfeer, als de verhalen die Kipling publiceerde in tijdschriften over het mensenkind Mowgli. 

Mowgli wordt als jong kind gevonden door een roedel wolven in India. Die voeden hem op als één van hen en hij leert met panter Bagheera en Baloe de wetten van de jungle, en om op te passen voor de woeste tijger Shere Khan. Dat geheel wordt geïllustreerd met behulp van prachtige tekeningen. 

Quentin Gréban wordt op de achterflap een meesterillustrator genoemd en daar is niks teveel mee gezegd. De illustraties zijn zo tot in de details opgetekend dat je zelfs de snorharen van Shere Khan kan zien. De tekst wordt zowel afgewisseld met grote platen in A4-formaat als kleinere figuren zonder achtergrond onder de tekst. 

Boven elk begin van een nieuw hoofdstuk staan bladeren en een liaan afgebeeld om helemaal in de junglesfeer te blijven. Het is net weer jammer dat die tekening herhaald wordt en we niet nog wat variaties kunnen zien in de lianen, maar gelukkig maken de andere prenten dat dubbel en dwars goed. De schaduwen maken die tekeningen realistisch en vooral heel mooi. 

Het boek zelf is opgedeeld in vier hoofdstukken. Dit lijkt dus niet het hele jungleboek te zijn zoals de verhalen in het Engels voor het eerst gepubliceerd werden. Wel bevat het de verhalen die specifiek over Mowgli gaan, namelijk "Mowgli's Broeders", "Kaa's Jacht" en "Tijger! Tijger!" opgedeeld in twee hoofdstukken. 

Hierin lezen we de belangrijkste verhalen, namelijk hoe Mowgli wordt gevonden door Vader Wolf, hoe hij uiteindelijk teruggaat naar de mensenwereld en hoe hij terugkomt om de strijd met Shere Khan aan te gaan. Hoewel het jammer is om de gedichten van Rudyard Kipling niet te kunnen lezen, zorgt dit wel voor een rond verhaal voor kinderen die de film hebben gezien; die scènes komen allemaal herkenbaar langs. 

Het taalgebruik in die verhalen is haast poëtisch doordat het boek begint met: "Lang, lang geleden waren er in het onmetelijke India onmetelijke wouden: dat was de jungle." Dat zorgt wel dat er ook iets moeilijkere woorden in zitten als "verwittigen", die mogelijk bovengemiddeld zijn voor het taalgebruik van kinderen. Maar gelukkig kunnen ouders dat wel uitleggen als ze het boek voorlezen, want met de prachtige tekeningen en de best lange verhalen, is het vooral een boek dat vooral goed voor te lezen is, terwijl kinderen ondertussen kunnen kijken naar Mowgli en de andere dieren.

Het jungleboek brengt de magie van Mowgli en de jungle na al die jaren opnieuw tot leven. De prachtige tekeningen zorgen ervoor dat je dit boek keer op keer wilt openslaan. Het is wat spijtig dat het niet al Rudyard Kiplings verhalen van het eerste boek bevat, want je zou nadat je dit boek dichtslaat best nog verder willen lezen. Dit boek is voor de fans van het oude verhaal, en voor de kleintjes die nog niet kennis hebben gemaakt met Mowgli, beer Baloe en panter Bagheera. Deze prachtige uitvoering zorgt voor plezier voor jong en oud!