• onze waardering

Recensie: Verdwenen RECENSIE

'Vandaag was het zijn eerste echte dag op de kleuterschool en hij is niet thuisgekomen. Ik weet niet waarom niet en ik durf het ook niet te vragen, omdat mama daarom aan het huilen is.' Zes kleuters verdwijnen van de een op de andere dag. Elf jaar later verschijnen vijf van hen. Slechts éénjongere, Max, keert niet terug. Zijn zusje, Avery, blijft achter in de leegte. Tara Altebrando beschrijft in Verdwenen het verhaal van de vijfterugkeerlingen. Geheel op eigen bijzondere wijze geeft zij het bijzondere vermissingsverhaal vorm. Verdwenen lijkt een geslaagd vormexperiment, maar mist een ijzersterk verhaal. 

Elf jaar na hun verdwijning keren Scarlett en Lucas samen met nog drie verdwenen jongeren terug naar hun geboorteplaats. Niemand kan zich nog iets herinneren van de afgelopen jaren. Bij Scarlett komen louter gevoelens en angsten boven, terwijl bij Lucas af en toe ogenschijnlijk loze woorden opkomen: 'HOKJESKAST. ROOD.'  

Terwijl de vijf jongeren hun plekje in de samenleving proberen te veroveren en naarstig op zoek gaan naar hun verleden, blijft Avery alleen achter. Haar broertje, Max, is niet teruggekomen en haar ouders zullen niet rusten voor Max gevonden is. Opnieuw lijkt een ware zoektocht gestart. De vijf jongeren, Avery en haar familie, maar ook de media en onderzoekers en artsen; iedereen wil weten wat er met de zes – toen nog – kleuters is gebeurd en waar ze al die tijd verbleven. 

Verdwenen start met een aantrekkelijk proloog. Door de ogen van de superjonge Avery ziet de lezer de dag van de verdwijning van dichtbij. Altebrando vergroot de emotionele betrokkenheid met haar aangepaste schrijfstijl: kinderlijk en onschuldig. Elf jaar later keert het tij: de kleuters zijn jongeren geworden. 

Altebrando gebruikt drie zeer diverse perspectieven om haar verhaal vorm te geven: Avery, Scarlett en Lucas. Vrijwel direct bezorgt ze de lezer dezelfde verwarring als de verwarring van de hoofdpersonen. Ze beschrijft hun verhalen van binnenuit en voorziet daarbij de lezer op geen enkel moment van meer informatie dan de hoofdpersonen op dat moment hebben. Zo creëert ze emotionele betrokkenheid. 

Altebrando verpakt het verhaal in Verdwenen in een experimenteel jasje. Waar het perspectief van Scarlett gedomineerd wordt door vallende woorden, cirkelwoorden en blokken of cilinders, lijkt Lucas' perspectief te zorgen voor meer rust. Het zijn echter de losse woorden die in zijn gedachten opkomen die verwarren. De lezer krijgt ze op eenzelfde  als Lucas gepresenteerd: losstaand, dominant en extreem aanwezig.

Louter Avery, die zelf nooit verdween, lijkt 'normaal'.  Altebrando's experiment lijkt geslaagd: meer dan ooit voelt een lezer zich als de hoofdpersoon: verward, angstig en onbegrepen. Verdwenen verwart en prikkelt. 

Lange tijd zorgt bovendien het boeiende verhaal in Verdwenen voor een aantrekkelijk boek. Altebrando geeft de gevoelens van zowel Lucas als Scarlett en Avery gedetailleerd weer en hanteert gedurende de eerste dagen in het verhaal een extreem laag verhaaltempo. Daarmee zet ze haar bizarre, onwerkelijke en tegelijkertijd heel werkelijke verhaal uiteen. Mondjesmaat voorziet ze de lezer van meer informatie over de verdwijning en net als de personages ontdekt de lezer langzaam wat er in die elf jaar is gebeurd.  

Helaas verliest het verhaal, naarmate het vordert, kracht. Waar het vormexperiment van Altebrando enerzijds een positieve uitwerking op het verhaal heeft, toont het halverwege het verhaal ook de negatieve uitwerking: het verhaal blijft fragmentarisch.

Bovendien verzaakt Altebrando in het geven van heldere beschrijvingen van de omgeving. Ze grossiert in het gebruik van vage omgevingen, waardoor het voor de lezer lastig wordt écht in het verhaal te kruipen. Dit gecombineerd met een verhaal dat van steeds meer toevalligheden aan elkaar hangt en een steeds hoger tempo aanneemt, zorgt voor een hier en daar onsamenhangend en oppervlakkig verhaal. Altebrando gooit diverse thema's in de arena, maar werkt ze niet uit. Een hongerig gevoel bij de lezer blijft.   

'We vertrekken allemaal, altijd.' Met het einde van Verdwenen vult Altebrando alle open plekken in. Alle vraagstukken worden beantwoord. Verdwenen vormt vormtechnisch een pareltje, maar mist diepgang in het verhaal.

Verdwenen

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (1 stem)
  • Omschrijving:

    Elf jaar geleden verdwenen zes kinderen. Ze werden nooit gevonden. Nu komen er vijf terug – zonder één herinnering aan de afgelopen elf jaar.
    Avery is vijftien als het onvoorstelbare gebeurt: de vermiste kinderen keren ongedeerd terug. Allemaal, behalve haar broer Max. En geen van hen kan zich herinneren wat er is gebeurd, wie hen heeft meegenomen of waar ze al die tijd geweest zijn. Samen met de teruggekeerde Lucas zet Avery alles op alles om het mysterie op te lossen.

Meer info

Toegevoegd door:

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

  • Toespijs - Judith Cyrus

Gerelateerde artikelen

  • Spoorloos

  • Share & win: Waar is Bernadette?

  • Januari 2013: Waar is Bernadette?

  • Kill For Me (DVD)

  • Recensie: Als het waar is

Zoek in artikelen