Recensie: Broederschap 1 - Zij die volgen RECENSIE

In het Noorse Oslo wordt rechercheur Fredrik Beier naar een afgelegen boerderij gestuurd. Eenmaal daar treft hij een bloedbad aan. Diverse leden van een religieuze sekte zijn vermoord en Fredrik tast in het duister wat betreft het motief. Heeft de moordpartij te maken met godsdienst? Is het een politieke kwestie? Of is er iets heel anders aan de hand? Het onderzoek lijkt meer vragen dan antwoorden op te leveren en leidt zelfs terug naar lang geleden. Naar gruwelijke experimenten die uitgevoerd werden tijdens de Tweede Wereldoorlog, naar een geheim broederschap, en een meedogenloze moordenaar.

Zij die Volgen is het debuut van Ingar Johnsrud en het eerste deel in de Broederschap trilogie. We volgen rechercheur Fredrik Beier wanneer deze te maken krijgt met de verdwijning van de dochter van een bekende politica en een massamoord in de Guds Lyd (Gods licht) sekte. Johnsrud introduceert direct vanaf het begin zeer veel personages en confronteert de lezer met al evenveel verhaallijnen. Zoals dus die van Frederik Beier in het hedendaagse Oslo, maar hij neemt zijn lezers ook mee naar het Londen van 1943.

Zo op het eerste gezicht lijken al deze verhaallijnen niets met elkaar te maken te hebben en de auteur maakt het zijn lezers dan ook niet makkelijk om de aandacht vast te houden. Vooral in deel 1 van het boek (het boek is opgesplitst in drie delen) vraag je je af waar dit heen gaat en wat ook alweer de hoofdverhaallijn is. Gelukkig zijn deze hier nog ogenschijnlijk afzonderlijke verhalen wél boeiend om te lezen en leest het verhaal als een trein.

Vanaf deel twee komt Zij die Volgen goed op stoom. Het verhaal leest vlot, met mooie bewoordingen en scenes die op een manier geschreven zijn dat de beelden als het ware als een film voor je opdoemen. In deel drie weet Johnsrud de verhaallijnen vervolgens op zo’n manier samen te voegen dat er een knap stuk leesstof ontstaat dat zeker niet onderdoet voor het eerste werk van gevestigde namen als Harlan Coben en Jussi Adler-Olsen.

Met Beier als de typische – wat oudere, getroebleerde - rechercheur en Kafa als zijn mooie, jonge collega, in combinatie met een goed afgewogen dosis hedendaagse maatschappelijke onderwerpen, brengt hij dan wel niets nieuws onder de zon en kiest de auteur met dit boek een beetje het veilige pad. Het is niet voor niets dat dit genre zoveel liefhebbers heeft. Het blijkt wederom een succesvolle formule.

Zij die Volgen is een complex boek, waarbij je je aandacht niet moet laten verslappen en wat je dwingt om op te letten. Een goed boek, wat zonder het ietwat onsamenhangende begin een heel goed boek zou zijn. Het einde maakt nieuwsgierig naar deel twee en drie in de Broederschap trilogie, waarin de schrijver hopelijk iets meer van de geijkte Scandinavische paden zal durven afwijken. Een veelbelovend debuut van een schrijver die zomaar eens een blijvertje zou kunnen zijn.