Recensie: De legenden RECENSIE

Eén strijd. Twee doodsvijanden. Drie legenden.  “De Legenden : de kleine kronieken van Loriën” is een bundel van drie novellen over de laatste dagen van Loriën en hoe de strijd tussen de Mogadoren en de Loriërs ontstond, toen de Mogadoren de ooit zo vredige planeet Loriën totaal onverwacht aanvielen. Het is het tweede deel van ‘De kleine kronieken van Loriën’.

“De Legenden” omvat drie aparte verhalen: in ‘Op zoek naar Sam’ probeert de afvallige Mogadoor Adam, de menselijke helper Sam Goode en diens vader Malcolm te redden. Dit verhaal wordt vervolgd in het laatste verhaal ‘Zij die vergeten zijn’, waarin Adam een geheim onthult, dat het tij voor de Garde kan keren. En in ‘De laatste dagen van Loriën’ wordt verteld hoe de strijd ooit is begonnen.

Pittacus Lore is het pseudoniem van schrijversduo James Frey en Jobie Hughes. Zij werken samen aan de young adult science fiction reeks “De Kronieken van Loriën”. Het eerste boek in deze reeks ‘I am number Four', kwam in 2010 uit en is inmiddels ook verfilmd. De reeks gaat over 9 aliëns en hun begeleiders, de enige overlevenden van de planeet Loriën, die aangevallen is door een monsterlijk ras, de Mogadoren.

De Negen zijn met hun beschermers, De Garde, naar de Aarde gevlucht en daar uit elkaar gegaan, om het moeilijker voor de vijand te maken, hen te vinden. De Mogadoren volgen hen echter en hun missie is iedere Loriër te vermoorden. Ze moeten de Loriërs echter in een bepaalde volgorde doden anders zullen ze nooit de machtige Erfgaven van de Loriërs kunnen veroveren. De Erfgaven, zijn speciale krachten, die de Loriërs erfden van de Lorische Ouderlingen.

De reeks is echt een intrigerend verhaal en “De Legenden”, is een prettige aanvulling van het hoofdverhaal. Het is best een ingewikkelde materie en wat extra achtergrond informatie is fijn. De schrijvers zijn een goed duo, ze schrijven vloeiend als één persoon. Ze doen ook voorkomen alsof het een waargebeurde geschiedenis is en geven dat wat extra kracht mee, door te doen alsof Pittacus Lore een Loriër is, hier op Aarde, die werkelijk bestaat. De namen van James Frey en Jobie Hughes komen ook voor in het eerste boek en daardoor wordt het allemaal iets realistischer.

De schrijfstijl is simpel. Geen moeilijke ingewikkelde zinnen. Maar met die simpele zinnen weet Pittacus Lore wel een spanning op te bouwen en de actie, waarvan er heel veel is, wordt pakkend en beeldend naar voren gebracht. De opbouw van de verhalen is geloofwaardig. De Mogadoren zijn een invasiemacht en de Loriërs zijn maar met Negen, dus is het logisch, dat het niet één-twee-drie ineens zo is dat de Loriërs hen verslaan.

Dat zit iets ingewikkelder in elkaar en dus is het logisch dat Pittacus Lore er nu al 9 boeken aan besteedt om de geschiedenis te vertellen. Het is echter ook niet zo, dat het gaat vervelen, want  ieder boek eindigt met een cliffhanger en je kunt bijna niet wachten op het laatste boek, dat waarschijnlijk pas in 2017 uit komt. Wachtend op het slot, is het dus leuk als er wat extra verhalen bij komen via boeken als “De Legenden”. Deze hele reeks en nu “De Legenden” zijn absolute aanraders!