Recensie: Anne en de strijd tegen de monstermeiden RECENSIE

Het is op zich een bekend fenomeen, de sociale hiërarchie in een groep, in een schoolklas in dit geval. Aan de ene kant staat Emma, een knap meisje en enorm populair. In plaats van dat ze haar populariteit positief gebruikt, speelt ze de baas, is ze bijzonder dominant aanwezig en wijst ze iedereen die anders is af. Overigens vertoont ze dit gedrag niet alleen bij klas- en leeftijdsgenoten, maar ook bij leraren van de school. Veel meisjes dingen naar Emma's gunsten en lopen achter haar aan, het zijn monstermeiden...

Aan de andere kant staat Anne Sophie. Een meisje met albinisme, een bleke huid, nagenoeg wit haar en met een bril. Ze ziet enorm slecht en ze heeft last van oogstuipen, waardoor haar oogbollen vaak en onverwacht alle kanten op bewegen. Ze wordt gezien als een 'freak', door haar afwijkende uiterlijk.
Gelukkig heeft Anne wel een vriend, Nils, die haar liefkozend Annebino noemt. En gelukkig zijn er ook klasgenoten die niet blind achter Emma en de populaire meiden aan lopen.

Anne en de strijd tegen de monstermeiden is een van oorsprong Noors boek. Maar het enige dat je daarvan merkt zijn de namen van de hoofdpersonen en het schoolsysteem dat anders is dan het Nederlandse. Zodra de zevende klas genoemd wordt, komt er in een voetnoot een toelichting zodat dit ook gelijk duidelijk is.

Anne hoort dus niet bij de populaire meiden en wordt geregeld gepest en dwarsgezeten door Emma en de haren, de monstermeiden. Anne is verliefd op een van de populaire jongens op school. Magnus, die haar tegen al haar verwachtingen in, ook blijkt te zien zitten. Desondanks voelt Anne  zich niet altijd even gelukkig en ze neemt het liefst geregeld een Verdwijndag, waarop ze niet naar school gaat en afstand kan nemen. Haar moeder laat dit echter niet altijd gebeuren en stimuleert Anne maar door te gaan. Gelukkig heeft Annes moeder ook een geweldige zus, die Anne altijd steunt en bijstaat. En zo komt in Anne en de strijd tegen de monstermeiden het moment dat tante Mona Anne stimuleert om het samen met Nils op te nemen tegen de monstermeiden tijdens de jaarlijkse Talentenwedstrijd op school. Ondanks haar uiterlijk en slechte zicht heeft Anne namelijk ook echt een talent, waarmee ze boven Emma uit kan stijgen.

Anne en de strijd tegen de monstermeiden is een vlot geschreven boek dat lekker leest. Het is niet zomaar een leuk en boeiend verhaal over jonge pubers op een school, maar gaat ook nog ergens over. Over pesten. Maar ook dat iedereen de moeite waard is. Dat je je niet moet laten beïnvloeden door de mening van één of enkelen, maar je eigen weg moet blijven volgen. Dat het uiterlijk van iemand helemaal niets zegt, en dat het gaat om wat er van binnen zit, dat dat je tot een uniek en bijzonder mens maakt. En dat er altijd iemand is die jou steunt en begrijpt, meer mensen zelfs dan je aanvankelijk vermoedt.

Anne en de strijd tegen de monstermeiden heeft een serieus onderwerp en een mooie boodschap, maar is geen zwaarwichtig verhaal geworden, het is juist luchtig en vol humor. Het is heel beeldend beschreven, zodat je tijdens het lezen ook echt voor je ziet wat er gebeurt.

Anne en de strijd tegen de monstermeiden is geschikt voor kinderen in de hoogste groepen van de basisschool en iets daarna absoluut de moeite van het lezen en geven waard!