Recensie: De wereld gedeeld door twee RECENSIE

Wat heeft een gesjeesde Amsterdamse student te maken met een naïef meisje dat in het Amazonegebied van Ecuador woont? Op het eerste gezicht helemaal niets. Maar als een fatale gebeurtenis in het leven van Frederick hem doet besluiten Nederland tijdelijk te ontvluchten, ontmoeten de twee elkaar. Voor Alessa is het regenwoud van Ecuador de wereld die ze kent. Bezoekers zoals Frederick zijn doorgaans slechts vreemde gezichten die vaker wel dan niet eerder vertrekken dan afgesproken. Toch ontstaat er een band tussen Frederick en Alessa; een band die bepalend zal zijn voor de rest van hun levens.

Miroesja Peeperkoorn zag het voor haar ogen gebeuren, vertelde ze in een interview. In Ecuador slingerde een meisje van twaalf aan een liaan boven een afgrond. Ook de sprong wagen durfde ze niet, maar het dappere meisje inspireerde haar wel tot het schrijven van haar debuutroman De wereld gedeeld door twee. Net als tijdens haar eigen bezoek aan Ecuador ontmoeten in haar boek twee totaal verschillende werelden elkaar. De levens van Alessa en Frederick zijn totaal verschillend, maar toch vinden de twee elkaar en Peeperkoorn geeft hier woorden aan.

Met haar beeldende schrijfstijl laat ze het regenwoud tot leven komen. Het is misschien even wennen, die bijna verzadigde beschrijving van alle planten, dieren, kleuren, geuren, geluiden enzovoorts. Maar het past bij het leven van Alessa, bij een wereld die eigenlijk ook niet meer omvat dan die dingen. Daar waar een felgekleurde kikker giftig is en een scherpe plant wonden veroorzaakt die nog weken blijven zweren. Waar zij woont, is het overleven, zoals ze zelf zegt.

De stijl past minder bij het Amsterdamse studentenleven. In deel 1 van De wereld gedeeld door twee komt Frederick er ook nog eens wat bekaaid af. Alles wat zich in zijn leven afspeelt (en dat is niet mis!) is een beetje bot in slechts een paar kleine hoofdstukjes gepropt, terwijl Alessa langdurig mijmerend in de afgrond zit te staren. Frederick krijgt meer ruimte in deel 2 van het verhaal, maar in deel 3 wordt de scheve verhouding weer opgepakt. Het verhaal wordt dan zelfs een beetje afgeraffeld. Peeperkoorn doet echt haar best doet om te laten zien dat Alessa's leven niet over rozen gaat. Toch lijkt Frederick in plaats van een personage van vlees en bloed een excuus voor het vertellen over het geromantiseerde leven in een land hier ver vandaan. Want ontsnappen uit het jachtige en veeleisende Westerse leven, wie wil dat nu niet?

Ondanks dit minpunt is De wereld gedeeld door twee een heel plezierig boek om te lezen. Peeperkoorn neemt je mee naar het Amazonewoud en geeft je een inkijkje in het leven van een meisje aan de andere kant van de wereld. Mede door het contrast met het leven van iemand zoals wijzelf (of eigenlijk een nog meer contrasterend leven) kun je even heerlijk wegdromen bij een wereld die zo volledig anders is dan je eigen. Het is bijna jammer dat De wereld gedeeld door twee eerst leest als een trein en je daarna weer met beide benen op de grond terecht komt.