Recensie: Audrey & Anne RECENSIE

Jolien Janzing begint haar boek Audrey & Anne met een waargebeurde gebeurtenis, die filmster Audrey Hepburn linkt aan Anne Frank. In de winter van 1957 brengt Anne Franks vader, Otto Frank, een bezoek aan Audrey Hepburn in Zwitserland. Het dagboek van zijn tijdens de Nazi Holocaust overleden dochter Anne zal verfilmd worden en Otto Frank zou graag Audrey Hepburn de rol van Anne zien spelen.

Deze vraag brengt Audrey terug naar haar eigen oorlogsverleden. Audrey werd geboren in 1929 België, waar haar vader werkte. Ze leefde tot 1935 in Brussel en Engeland waar ze een tijd op kostschool heeft gezeten. Audrey's ouders waren nazi-sympathisanten en ze waren lid van de Britse fascistische partij. In 1939 scheidde haar adellijke Nederlandse moeder Ella van Heemskerk van de Engelse socialite Joseph V.A. Ruston, waarna zij met Audrey terug ging naar haar vader in Nederland. Joseph heeft nu geen connecties met de adel meer en hij besluit de naam van een van zijn vermeende adellijke voorouders aan zijn naam toe te voegen. Voortaan heette hij en dus ook Audrey: Hepburn-Ruston.

Audrey maakte als puber de oorlog mee in Arnhem en omgeving, inclusief de hongerwinter . Audrey  kwam in de oorlog het huis bijna niet uit en haar enige 'uitstapjes' waren school, balletlessen en de tuin. Al vertoonden haar eigen oorlogservaringen grote overeenkomsten met die van Anne, met ouders die Nazi-sympathisanten waren geweest, had Audrey het erg moeilijk ermee om de rol van Anne Frank in de film te aanvaarden. Uiteindelijk heeft ze de rol niet aangenomen, maar wel haar beroemdheid in dienst gesteld voor goede doelen, die oorlogsschade willen aanpakken, zoals Unicef. Het Dagboek van Anne Frank, heeft echter altijd een enorme impact op Audrey gehad.

Jolien Janzing beschrijft het leven van Audrey in romanvorm aan de hand van de feiten aangevuld met fictie. En dat wisselt ze halverwege af met stukjes over het leven van de familie Frank, waarbij ze op dezelfde manier feit en fictie mixt. Audrey & Anne begint bij de geboorte van Edda Kathleen Ruston, zoals Audrey echt heette, en beschrijft het leven van haar tot en met de bevrijding van Nederland na de Tweede Wereld Oorlog in 1945. Jolien Janzing gaat af op dat wat Audrey Hepburn zelf gezegd heeft over haar connectie met Anne Frank en op wat bekend is over het leven van Audrey voor en tijdens de oorlog. Na een aantal hoofdstukken over voornamelijk Audrey's ouders, begint Janzing met het verhaal van Anne Frank, om uiteindelijk beide jeugdverhalen van Audrey en Anne met elkaar af te wisselen om de parallellen en verschillen te laten zien.

Jolien Janzing beschrijft de levens van beide meisjes in verhaalvorm, maar wel op een wat dramatische bijna overdreven manier. De stukken over Anne zijn nog redelijk, want tenslotte hebben we Anne's eigen dagboek, waarin ze haar gevoelens heeft beschreven en daar kan Janzing niet omheen. De stukken over Audrey zijn echter heftiger, vooral de stukken over haar ouders zijn nogal expliciet. Het is dapper om aan bestaande personen gevoelens toe te kennen die de schrijfster dan denkt dat ze hebben gehad, maar het kan ook iets té zijn. De feiten zijn heel goed verweven met fictie, maar ik heb meer moeite met de manier waarop, als het om personen gaat die werkelijk geleefd hebben en waarvan je eigenlijk niet weet wat ze gedacht of gevoeld hebben.

Als Audrey Hepburn fan heb ik persoonlijk daar een beetje mijn reserves over. Het is nu geen biografie en eigenlijk ook geen roman en daar moet je mee uit de voeten kunnen komen. Let wel, het is absoluut een makkelijk boek om te lezen. Als het een zuiver fictief verhaal was geweest had ik me zelfs in de bloemrijke toon kunnen vinden. Het is prettig geschreven en je lees het zo uit, dat is een pluspunt. Drie hartjes, omdat het een snel weg te lezen boek is.