• onze waardering

Recensie: Het huis van de familie Turner RECENSIE

'Wat is het verschil trouwens tussen een gewoon spook en een nachtspook? Is ene nachtspook gewoon een zuidelijk spook? Een spook van zwarte mensen?'

Viola en Francis Turner wonen met hun dertien kinderen in Detroit wanneer Cha-Cha, een van de kinderen, een nachtspook ziet. Francis is duidelijk: in Detroit zijn geen nachtspoken. Echter, wanneer Cha-Cha jaren later een ongeluk krijgt, lijkt het nachtspook weer een rol te gaan spelen: 'Zeggen jij en je familie. Vroeg of laat kom je er wel achter dat als een Turner iets normaal vindt, dat niet altijd zo is. Helemaal niet.' 

Angela Flournoy start Het huis van de familie Turner veelbelovend. Met een scala aan interessante lijntjes vertelt ze in korte tijd iets over de familie, waarna ze vooruit spoelt naar het jaar 2008. Talloze namen passeren daarbij de revue, iets wat de roman in eerste instantie allesbehalve gemakkelijk maakt. De lezer wordt in zeer korte tijd geconfronteerd met de stamboom van de Turners, kinderen en kleinkinderen incluis. Toch is het verhaal vanaf de eerste bladzijde te volgen. Zeer gedetailleerd en vol emotionele overgave geeft Flournoy het leven van de zwarte familie in crisisjaar 2008 weer, waarbij ze dicht bij de realiteit blijft: de familie Turner past zo in je eigen straat.

Het is het jaar 2008 wanneer de kinderen van Viola en Francis voor diverse problemen staan. Francis is inmiddels overleden en Viola is ernstig ziek. Ze heeft het huis moeten verruilen voor een logeerkamer bij Cha-Cha en de kinderen blijven achter met het huis. Verkopen lijkt niet te lukken door de heersende crisis en niemand wil in het huis gaan wonen. Tegelijkertijd lijkt ook de familie uit elkaar te vallen: iedereen leeft zijn eigen leven, kampt met zijn eigen problemen en lijkt niet te communiceren met ieder ander familielid.

In het boek zoomt Flournoy in op de levensverhalen van Lelah en Cha-Cha. Lelah, de jongste van het stel, is gokverslaafde en is sinds kort uit haar huis gezet. Stiekem huist zij in het huis van haar moeder, terwijl ze haar leven beetje voor beetje verder kapot maakt. Oudste kind Cha-Cha, op zijn beurt, is na het ongeval nooit meer de oude geworden. Hij gaat naar psychologe Alice en probeert middels therapieën meer over zijn nachtspook te weten te komen.

Op diverse plaatsen breekt Flournoy met de chronologie, door terug te gaan naar het jaar 1944. Ze beschrijft op unieke en zeer geslaagde wijze de relatie tussen Viola en Francis, waarbij ze de verschillen tussen de blanke en de zwarte mens naar voren laat komen. Francis verlaat in 1944 voor korte tijd zijn vrouw en oudste kind om in Detroit een leven op te bouwen. Daar raakt hij steeds verder aan wal, in tegenstelling tot zijn vrouw: zij werkt hard en probeert haar leven de juiste vorm te geven: 'Een vrouw zonder keuzes wacht tot er een man langskomt die haar in het verderf stort.'

Het huis van de familie Turner vindt zijn kracht in de manier waarop het gevarieerde en complexe verhaal is uitgewerkt. Simpel taalgebruik, waarbij beeldspraak niet geschuwd wordt, voert de boventoon en zorgt ervoor dat de lezer vrijwel direct meegezogen wordt in het verhaal. Tegelijkertijd zorgt de enorme diversiteit binnen het gezin voor een bron van herkenning: Lelah is het prototype probleemgeval, maar zorgt met haar aandoenlijkheid ook wel een beetje voor enige vorm van sympathie. Cha-Cha daarentegen is de man die alles op een rijtje lijkt te hebben, tot hij een ongeluk krijgt. Zijn zoektocht naar het nachtspook illustreert zijn doorzettingsvermogen. Terwijl zijn leven afgebroken wordt en hij steeds harder met twee benen op de aarde komt te staan, blijft hij doorvechten.

Goed gevonden zijn de parallelle beschrijvingen in het verhaal. Alle kinderen uit de familie lijken verslavingsgevoelig, maar elk op hun eigen manier. Wanneer de omstandigheden verslechteren kruipen de leden van hun familie gelijktijdig verder in hun verslaving: 'Het casino: om tien uur 's morgens een ander beest dan om tien uur 's avonds.' Verstopt in gebeurtenisvolle en tevens bij vlagen herkenbare verhaal in Het huis van de familie Turner zit een diepere laag. Flournoy maakt onderwerpen als rassenscheiding, verslaving, schulden en een uit elkaar vallende familie bespreekbaar, zonder op alle slakken zout te leggen. Heel lichtjes besteedt ze daarbij aandacht aan de drijfveren van de gezinsleden. 

Het huis van de familie Turner, gebaseerd op persoonlijke herinneringen van Flournoy, past in het rijtje bijzondere familiekronieken. Het bevat een unieke weergave van een familie waarin chaos overheerst.

'Ik denk dat wat voor soort spook jij en je papa ook hadden, het je alleen maar kwaad kan doen als je het toelaat.'

Het huis van de familie Turner

  • Auteur:

    Angela Flournoy
  • Verschenen:

    7 februari 2017
  • Uitgave:

    ISBN 9789044537246
    Uitgever De Geus
    448 pagina's
  • Uitgever:

    De Geus
  • Genre:

    Roman
  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Wanneer Viola ziek wordt en bij haar oudste zoon intrekt, komen al haar kinderen bijeen om over het lot van hun ouderlijk huis te beslissen. Het huis is al meer dan vijftig jaar in de familie; dertien Turners zijn er opgegroeid. Het huis zag kleinkinderen geboren worden, een vader overlijden en de stad Detroit instorten. Nog steeds staat het er, nu te midden van leegstand en verval. Het blijkt zo goed als niets meer waard. Nu pas wordt duidelijk hoezeer het familieverleden ook de toekomst zal bepalen van het huis en zijn bewoners.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • Ons huis staat in brand - Greta Thunberg en Malena Ernman

  • Deze dingen herken je als je altijd series in bed kijkt

  • Recensie: Running with the Devil

Zoek in artikelen