• onze waardering

Recensie: Hotel du Lac RECENSIE

'Wat het hotel te bieden had was een vriendelijk soort toevluchtsoord, de waarborg van privacy, en de bescherming en discretie die met onberispelijkheid gepaard gaan.' Met behulp van een auctoriale verteller vertelt Anita Brookner in Hotel du Lac het verhaal van schrijfster Edith. Een afstandelijk en uiterst gedetailleerd verhaal toont de verschillen tussen deugdzaam versus grof. Een interessante morele antithese staat centraal.

De lezer ontmoet Edith op het moment dat ze haar intrede neemt in Hotel du Lac. Penelope heeft haar gebracht en zij zal de komende tijd doorbrengen in het hotel, om haar boek In dit ondermaanse af te maken. Al snel komt Edith erachter dat het hotel haar niet veel te bieden heeft. Meer dan wandelen en brieven schrijven aan haar minnaar David kan ze niet doen. Het hotel wordt bevolkt door vrouwen en Edith lijkt haar opdracht volledig uit te kunnen voeren. 

Dit verandert wanneer Edith kennismaakt met de andere hotelgasten, Iris en Jennifer Pusey. Deze twee edele dames, die overduidelijk over het paard getild zijn, trekken de aandacht van Edith en laten haar toe in hun eigen wereldje. Ook Lady X, Monica, trekt Ediths aandacht, evenals de heer Neville. Edith observeert de andere gasten en reflecteert op haar eigen leven. Haar boek blijft steeds vaker onaangeraakt liggen. 

Brookner doet met Hotel du Lac duidelijk een beroep op de lange adem van de lezer. Ze creëert met de auctoriale verteller een ronduit afstandelijk verhaal, waarbij ze de lezer niet in de buurt van Edith of een ander personage laat komen. Binnen haar verhaal wisselt de ze de brieven van Edith aan David af met het verhaal over de gang van zaken in het hotel. Het verhaaltempo ligt daarbij uiterst laag. Veel ruimte wordt in beslag genomen door beschrijvingen van de omgeving en/of de uiterlijkheden van de personages en slechts weinig gebeurtenissen passeren de revue. 

Goed gevonden zijn de beschreven tegenstellingen tussen de personages. Hoewel elk personage iets hautains over zich heeft, lijkt Edith veel alledaagser dan de Puseys. Haar eenzaamheid is voor velen herkenbaar evenals haar (on)wil te leven zoals het hoort. Het gevolg is een interessant spel tussen arm en rijk, oprecht versus onachtzaam. Bovendien toont Brookner met de heer Neville een interessante, maar wellicht zeer kloppende, kijk op de wereld. Zijn wereldbeeld is bijzonder, maar moet niet te ver weggelegd worden: 'Je kunt niet het leven van iemands anders leven. Je kunt alleen je eigen leven leven. En onthoud goed, er zijn geen straffen. Ze mogen je dan verteld hebben dat braafheid goed is en verdorvenheid slecht, maar dat is niet zo.' 

Enige vorm van suspense wordt gekweekt door kleine opmerkingen, 'Iemand hier heeft me door, maar daarover verderop meer', of verhaaldetails. Echter, Hotel du Lac moet het zeker niet van de spanning hebben. Het zijn de treffende en tevens haarscherpe observaties van Edith die de lezer aanzetten tot nadenken en tot doorlezen. Haar blik op de narcistische Puseys en haar mening over het soort vrouwen in het hotel zijn evaluatief van aard: 'Het lijkt doorlopend gereserveerd voor vrouwen. En wel voor een zeker soort vrouwen. Die aan de kant zijn gezet of in de steek gelaten, en die betaald worden om weg te blijven of om onschuldige vrouwelijke dingetjes te doen, zoals geld uitgeven aan kleren.' Met Ediths blik en haar reflectie op haar eigen leven stelt ze de lezer in staat de oordelen over het soort vrouw dat opgevoerd wordt in Hotel du Lac.

Hoewel Hotel du Lac zeker niet spannend is of een aantrekkelijk verhaaltempo bevat, verdient het toch gelezen te worden. Juist de alledaagsheid van het verhaal en het evaluatieve karakter maken het verhaal tot iets interessants. Het stelt de lezer in staat te lezen, te bekijken en te oordelen. 

Hotel du lac

  • Auteur:

    Anita Brookner
  • Verschenen:

    14 februari 2017
  • Uitgave:

    ISBN 9789401606493
    Uitgever Xander
    184 pagina's
  • Uitgever:

    Xander
  • Genre:

    Roman
  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    VIJF REDENEN WAAROM JE DIT BOEK GELEZEN MOET HEBBEN
    1. In 1984 won deze roman de prestigieuze Man Booker Prize.
    2. Geen proza is zo helder, simpel en subtiel als dat van Brookner, waarbij elk woord telt en teruggaat naar de essentie.
    3. Volgens de Volkskrant is 'de scherpte van Brookners inzichten in intermenselijke betrekkingen telkens opnieuw fascinerend'.
    4. Niemand kan het mens-zijn zo onwrikbaar eerlijk beschrijven als Brookner.
    5. In The Times stond het al: 'Een klassieker die nog honderden jaren gelezen zal worden.'

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • Het hersenhotel - Marja Baseler en Annemarie van den Brink

  • Zonnewijzer - Catriona Ward

  • Lees de eerste twee hoofdstukken van Imagine me van Tahereh Mafi

Zoek in artikelen