Recensie: Did I Mention I Miss You RECENSIE

Het is alweer een jaar geleden dat Eden voor het laatst afscheid nam van Tyler. Daarbij is het ook een jaar geleden dat iedereen het kwam te weten van haar en Tyler... Eden heeft er helemaal op eigen houtje boven op moeten komen; Tyler was er niet om haar te steunen. Hij liet helemaal niks van zich horen. Nu, een jaar later, staat Tyler uit het niets voor Eden's neus. Ze is ontzettend boos op hem, maar ook is ze doodgelukkig om hem weer te zien. Zou het nog goed komen tussen Eden en Tyler?

Did I Mention I Miss You is het derde en laatste deel van de DIMILY-trilogie. Van de vorige twee delen heb ik genoten, dus ik kon niet wachten op het derde deel. Ook al heb ik genoten van de serie, hij voelt toch een beetje vreemd aan. Het gaat namelijk over een stiefbroer en stiefzus, die hopeloos verliefd op elkaar worden. Het is ergens toch niet helemaal... normaal. Toch? Ik moet wel zeggen dat ik tijdens het lezen zelf bijna niet het gevoel had dat het een beetje vreemd aanvoelde, dat kwam pas als ik er na het dichtslaan van het boek over na ging denken. Estelle Maskame weet namelijk de liefde tussen Eden en Tyler puur te beschrijven, zodat je je realiseert dat het niets uitmaakt dat die twee een soort van familie van elkaar zijn. Ze zijn voor elkaar gemaakt.

Ik hoopte erg dat Did I Mention I Miss You niet ging lijken op haar voorganger, Did I Mention I Need You. In het tweede deel van deze serie hebben Eden en Tyler elkaar ook een jaar niet gezien, en waren ze beiden verder gegaan met hun leven. In dit derde deel begint dat ook zo: beiden zijn ze verder gegaan met hun leven. Maar de rest van het verhaal pakt heel anders uit dan haar voorganger. Ik vond het vooral erg prettig dat Eden en Tyler minder ruzie maakten dan in de voorgaande delen. Ze deden beiden hun best om er het beste van te maken. Vooral de verandering rondom het karakter van Tyler sprak me heel erg aan. Ik kan er natuurlijk niet te veel van zeggen, maar hij is absoluut niet meer de drugs-gebruikende jongen uit het begin van de trilogie.

Door de schrijfstijl van Estelle las het boek erg snel weg. Ze weet situaties op een simpele, maar toch overtuigende manier te schrijven. Niet te geloven dat ze pas negentien jaar oud is! Ik denk dat de lezer daarom ook veel bewondering kan hebben voor haar boeken. Ongelofelijk hoe je op zo'n jonge leeftijd een volwaardige trilogie in elkaar kan zetten! Wat ik vooral knap vond, is dat ze in Did I Mention I Miss You, en eigenlijk in heel haar trilogie, niet alleen op de oppervlakte blijft. Ze schrijft ook over heftige zaken, zoals het gebruik van drugs en een slechte relatie met je ouders. Als ik dus zeg dat het over een verliefd stel gaat dat in een moeilijke situatie zit, is dat absoluut een understatement.

Ik heb dus heel erg genoten van de DIMILY-trilogie. Het laatste deel, Did I Mention I Miss You, vond ik een perfecte afsluiter die erg goed bij de rest van de delen aansluit. Ik ben erg benieuwd of we ooit nog wat van Estelle gaan horen, maar ik hoop het zeker wel!