Recensie: Slapende Reuzen RECENSIE

Sciencefiction kan nogal eens een moeilijk genre zijn, doordat het bijvoorbeeld mensen afschrikt die toch op zoek zijn naar een wat meer realistisch verhaal. Stephenie Meyer had dit toen goed begrepen en wist met Zielen een boek te creëren, die ondanks buitenaardse elementen, realistisch genoeg is om een brede groep lezers aan te spreken. Ook Slapende Reuzen is zo'n boek dat weleens een breed publiek zou kunnen aantrekken, omdat Sylvain Neuvel er met aandacht voor zorgt dat het verhaal voldoende realistisch blijft.

'Als Rose Franklin op haar nieuwe fietsje vlak bij haar huis in Deadwood, South Dakota rijdt, valt ze plotseling in een enorm gat in de aarde. Ze komt bij op de bodem van een nagenoeg perfect vierkante kuil, waarvan de muren vol staan met ingewikkelde graveringen die licht geven en lijken te pulseren. Maar de brandweermannen die haar komen redden, staren naar een nog vreemder schouwspel: een klein, geschrokken meisje in de palm van een reusachtige metalen hand.'

Slapende Reuzen is zo'n boek waarvan je altijd al hoopte dat iemand het ooit zou schrijven. Want stel je eens voor dat er onder de oppervlakte van de aarde een groot geheim verstopt zit. Dit spreekt dermate tot de verbeelding, dat je, bij wijze van spreken, als lezer bijna zelf klaar staat met je schep om de geheimzinnige artefacten op te graven. Vooral het begin van het verhaal is mooi, waarbij een meisje wordt gevonden in de palm van een reusachtige hand. Dit zorgt gelijk voor een bepaald soort spanning wat ervoor zorgt dat je door wilt blijven lezen. Je wilt weten wat er nog meer gevonden wordt en wat het uiteindelijk voorstelt. Daarbij is de omslag van het boek adembenemend mooi in het zwart/paars, bezaait met sterren. Dit geeft ook een uitstekend beeld van de sfeer van het boek.

Slapende Reuzen heeft niet de gebruikelijke opzet, die je bij een roman verwacht. Het grootste deel van het boek bestaat namelijk uit vraaggesprekken, waar een niet nader bekend persoon de hoofdpersonages van het boek ondervraagt. In eerste instantie kan dit afschrikken, omdat de eerste indruk kan zijn dat dit het verhaal saai maakt. Maar niets is minder waar! Door de spitse vraagstelling en de uiterst intrigerende en gedetailleerde vragen krijgt de lezer iedere keer een puzzelstukje van de gebeurtenissen aangereikt. Zo krijg je onverwachts een heel mooi beeld van de gebeurtenissen en wat elke personage hierbij voelt. Het genre is vooral sciencefiction, maar het boek heeft ook thriller en horrorelementen. Denk bijvoorbeeld aan de artefacten die een grote hoeveelheid mensen de dood in jaagt en één van de wetenschappers, die wel heel bizarre knieën krijgt. Het boek heeft hierbij een onverwacht en verrassend einde die gelijk de toon zet voor het vervolg.

Slapende Reuzen is een verrassend, bijzonder en intrigerend verhaal wat door zijn gevoel voor realiteit een breed publiek zal aanspreken. Ondanks de onconventionele manier van vertellen, zit de vaart goed in het verhaal en krijgt de lezer een goed beeld van de gebeurtenissen en de personages die hierin een rol spelen. De prachtige omslag maakt het boek helemaal af.