Recensie: Goddelijk 2 - Verloren RECENSIE

Verloren is het tweede deel van de trilogie Goddelijk, geschreven door Josephine Angelini. Angelini is een Amerikaanse auteur van young adult-romans, die nog lang niet allemaal in het Nederlands zijn vertaald. Hopelijk gaat dat nog wel gebeuren, want Vervloekt en Verloren zijn echte toppers!

In Vervloekt is Helen er achter gekomen dat ze een Telg is en afstamt van de Griekse goden. Telgen beschikken over goddelijke krachten. Telgen worden, zonder dat ze zich daarvan bewust zijn, gedreven door haat en eeuwenoude vervloekingen die invloed hebben op het lot van de Telgen die nu leven. 'Vele jaren geleden, in een land hier ver vandaan, had Automedon hetzelfde gezicht gezien, gekust door dezelfde bewonderende maan, toen het uitkeek over de oceaan van bloed die was vergoten om haar te veroveren.'

Er is heel veel strijd, letterlijk strijd op leven en dood. Tijdens deze confrontaties wordt veelvuldig gebruik gemaakt van de goddelijke krachten en wij, 'gewone stervelingen' hebben daar ook last van in de vorm van gruwelijke oorlogen en onverklaarbare natuurrampen.

Verloren volgt naadloos op het einde van Vervloekt. Helen heeft de missie om de drie schikgodinnen op andere gedachten te brengen waardoor het lot van de Telgen en de vier Huizen waartoe zij behoren een andere kant op gestuurd kan worden. Er is veel haat en nijd tussen de Huizen, allemaal ingegeven door de Furiën, de schikgodinnen. Helen daalt iedere nacht tijdens haar slaap af in de Onderwereld. Het is maar weinigen gegeven dat te kunnen, maar echt aangenaam is het daar niet. Gelukkig wordt Helen daar al snel bijgestaan door Orion. Ze lopen op 'een heel slagveld dat rechtstreeks naar de Onderwereld is gehaald. Dat gebeurt alleen als ook de laatste soldaat in het gevecht sterft.'

Ondertussen gaat de strijd tussen de verschillende huizen onverdroten voort. Helen wordt bijgestaan door de Telgen van de Delos-familie, maar ook door haar vrienden uit de 'gewone' mensenwereld. Verloren wordt verteld vanuit het perspectief van Helen, maar af en toe wordt er een uitstapje gemaakt naar het perspectief van Lucas of Orion.

Op de achtergrond loopt als rode draad een liefdesgeschiedenis door de trilogie. Helen is verliefd op Lucas, maar omdat ze familie zijn én tot verschillende Huizen behoren, is dat een verboden en onmogelijke liefde. Helen ontwikkelt ook warme gevoelens voor Orion, maar ook Orion is Erfgenaam van een ander Huis.

Bij veel series kan je op zich best ergens in de serie instappen, maar bij Goddelijk maak je het jezelf wel heel lastig als je Verloren gaat lezen zonder het eerste deel te kennen. Het verhaal wordt in het tweede deel voortgezet, er wordt eigenlijk niet teruggeblikt op het eerste deel en er is ook geen uitleg over hoe het zit met Telgen, de vier Huizen en hoe het eigenlijk kan dat er in het nu  afstammelingen van de Griekse goden van vierduizend jaar geleden leven. En het gaat allemaal om dat ene 'Gezicht dat liefhad, waarvoor duizend schepen te water zijn gelaten, waarvoor zoveel bloed is vergoten'.

Verloren biedt een mooie mix van Griekse mythologie en de oude verhalen en fantasy die zich afspeelt in het heden. Interesse in de Griekse mythologie en eventueel een beetje basiskennis over de Trojaanse oorlog zijn geen overbodige luxe als je dit boek wilt lezen.

Als je eenmaal in het verhaal zit, is het eigenlijk niet meer weg te leggen. Het leest vlot, is ontzettend spannend, heeft een vleugje romantiek, is totaal niet zoetsappig en zeer de moeite waard om te gaan lezen. De verschillende hoofdpersonen maken in hun strijd tegen het lot allemaal een interessante ontwikkeling door. In het najaar wordt het derde deel van de trilogie verwacht, Verliefd. Zou dat op Helen kunnen slaan? En zou het lot gekeerd zijn waardoor ze toch een relatie met Lucas of Orion kan beginnen?