Recensie: Pijngrens RECENSIE

Annemiek Verwey heeft als jong meisje een dochter gekregen, maar onder druk van haar moeder, heeft ze haar afgestaan. Een paar jaar later trouwt ze met Arnoud Jan, met wie ze meer een broer-zus relatie heeft, dan een man-vrouw relatie. Na dertig jaar vraagt Annemiek zich af of haar huwelijk nog langer moet voortduren. Ook wordt ze steeds nieuwsgieriger naar haar dochter: hoe gaat het met haar en wat is er van haar geworden?

Bridget Homberg was getrouwd met Maxim Teeven. Na jarenlange mishandeling heeft ze eindelijk de moed gekregen om haar spullen te pakken en samen met haar zoon Thijmen te vertrekken. Inmiddels is ze tien jaar bij hem weg en heeft ze haar leven weer behoorlijk op de rit.

In eerste instantie lijken Annemiek en Bridget niets met elkaar te maken te hebben, maar dan vindt in 2014 de vliegramp in Oekraïne plaats. Voor Bridget en Annemiek is dit een gebeurtenis die hen terugvoert naar de vliegtuigramp die in 1977 plaatsvond op Tenerife, waarbij Annemiek haar geliefde verliest en Bridget haar zus en ouders. Langzaam blijkt dat de vrouwen een verweven geschiedenis hebben.

Loes den Hollander heeft met Pijngrens weer een ijzersterke thriller afgeleverd. De spanningsboog is goed en het is moeilijk het boek aan de kant te leggen. De auteur schept in elke thriller nieuwe personages en situaties, waardoor haar boeken altijd verrassend blijven. In Pijngrens hebben de personages ingewikkelde relaties, die op een bepaalde manier met elkaar verweven zijn. De schrijfster heeft dit heel sterk uitgewerkt in haar thriller en doseert de informatieverstrekking goed, waardoor je steeds meer te weten komt over het plot en de spanning voortdurende aanwezig is.

De hoofdstukken van het boek zijn kort, waardoor deze thriller vlot leest. Het boek is geschreven vanuit wisselende hoofdpersonen waarbij Bridget, Annemiek en Maxim om en om aan het woord komen. Op deze manier weet je wat de hoofdpersonen denken. Daarnaast geeft de schrijfster ook informatie over hun verleden, waardoor je de karakters leert kennen en de reacties en acties van de personen goed te verklaren zijn. De perspectiefwisselingen maken het verhaal levendig en zorgen ervoor dat je wilt blijven lezen.

Naast de normale hoofdstukken in het boek, zijn er ook een soort dagboekfragmenten/brieven in het boek opgenomen van een onbekende vrouw aan een man. Dit is een mooie toevoeging aan het boek waardoor de gevoelens van de vrouw mooi worden overgebracht op de lezer. Gedurende het boek wordt duidelijk vanuit wie deze brieven zijn geschreven en aan wie ze zijn gericht.

Het boek Pijngrens draait om vermissingen van meerdere vrouwen, maar de politie komt helemaal niet aan bod in dit verhaal. Dit lijkt niet helemaal realistisch, maar dit is misschien een keus van de auteur om ervoor te zorgen dat het verhaal draait om de drie hoofdpersonen: Annemiek, Bridget en Maxim en wat er tussen hen afspeelt.

Aan het eind heeft de schrijfster een mooie plottwist voor ons petto, waardoor de dader uit een onverwachte hoek komt. Het boek heeft een duidelijk eind, maar toch heeft de schrijfster ervoor gekozen nog een hoofdstuk toe te voegen, waarbij het verhaal toch een ander staartje krijgt. Al met al weer een heerlijke thriller van Loes den Hollander!