Recensie: De diefstal van Albert RECENSIE

In deze korte roman vertelt Gerard Donovan het verhaal van een Britse vrouw in 1938 die een baby steelt. Ze noemt het kind Albert en twee weken lang rijdt ze in haar Austin met de baby door het Engelse landschap. Ze krijgt echter spijt van haar diefstal, maar kan ze hem nog terugbrengen naar zijn ouders? Zijn de ouders niet te beschadigd door deze traumatische gebeurtenis om nog voor hem te kunnen zorgen? En wat zal er met haar gebeuren?

Gerard Donovan heeft een poëtische manier van schrijven. De ruim honderd pagina's staan vol met associaties van de hoofdpersoon over de wereld om haar heen, die met beeldspraak opgeschreven zijn. Er is vrijwel geen dialoog en er gebeurt ook weinig. Dat maakt De diefstal van Albert bijna meer poëzie dan een roman. Deze bewuste, elegante en artistieke schrijfstijl is uniek.  

Dit taalgebruik en de schrijfstijl lijken echter belangrijker te zijn dan het verhaal zelf. Hoewel het idee van het verhaal zeer interessant is, is het te weinig uitgewerkt. Er wordt niets duidelijk over de achtergrond van de vrouw en de wereld waarin ze leeft. Ook zijn haar gedachtes het belangrijkste. Haar daden en emoties zijn ondergeschikt. Dat maakt dat het verhaal lastig te volgen is. Door al haar associaties en ideeën verlies je als lezer uit het oog welke handelingen ze verricht en over welke ze slechts nadenkt. Daarnaast is er nauwelijks aandacht voor haar gevoel. Het is duidelijk dat ze een kind wil, maar haar liefde voor Albert die vervolgens overslaat in irritatie wordt niet goed overgebracht. Dit alles maakt dat je als lezer op afstand blijft. Een buitenstaander van het verhaal zonder begrip, meeleven en empathie. Dat versterkt wel het besef van de gekte van de hoofdpersoon. Een gekte waar je geen deel van gaat uitmaken, geen begrip voor krijgt en die je geen plaats kan geven. Als lezer ben je slechts voor twee weken toeschouwer van het leven en de gekte van deze vrouw.

De schrijfstijl maakt dat De diefstal van Albert toch nog, door het verhaal en het beklemmende gevoel dat de gedachtes van de vrouw je geven, blijven hangen. Toch blijft de roman een teleurstelling. De beschrijving op de achterflap heeft de verwachtingen niet waar kunnen maken.