Recensie: Feest van het begin RECENSIE

Wanneer Catho nog maar een baby is, wordt ze op de stoep voor een kerk neergelegd en groeit ze op in een vondelingenhuis. Wanneer ze al heel wat jaren in het vondelingentehuis woont en geen weet heeft van de Franse revolutie die zich buiten afspeelt, ontmoet ze zuster Berthe. Berthe lijkt de eerste en enige te zijn die wat om Catho geeft en in het geheim leert de zuster haar lezen en de twee bouwen een band op. Echter worden de twee gescheiden en zijn ze er beiden van overtuigd dat de ander hen heeft verraden. Ondertussen gaat pianofortebouwer Tobias een vriendschap aan met Charles, een man om wie velen met een boog heenlopen. Wanneer Charles hem vraagt of hij iets ongewoons voor hem kan bouwen, kan Tobias niet weigeren, ook al staat hij zelf niet helemaal achter de bouw. Later zal blijken dat zijn creatie veel gevolgen zal hebben.

De schrijfstijl is iets waar je niet vanaf het begin al inzit. Lange, desalniettemin prachtige omschrijvingen, zorgen voor afdwaling van gedachten aan het begin van het boek. Het hoofd moet er goed bijgehouden worden om in het verhaal te komen, maar wanneer dit gebeurt, leest het boek in een ruk uit. Hoe verder het verhaal vordert, hoe interessanter.

Feest van het begin bevat verschillende verhaallijnen die elkaar afwisselen en elkaar soms, heel minimaal, overlappen. Het ene hoofdstuk gaat over Catho, maar moeiteloos wordt overgegaan op de hoofdstukken waarin Berthe of Tobias centraal staan, zonder de draad kwijt te raken. De verschillende verhaallijnen maakt het boek interessant.

Hoewel doem en verderf in Feest van het begin vooral centraal staan, leest het verhaal van schrijver Joke van Leeuwen niet weg als een tergend drama. Zonder het verhaal te romantiseren, weet Van Leeuwen door haar beeldende, bijna poëtische beschrijvingen, te zorgen voor luchtigheid. Wat de personages meemaken is geen rozengeur en maneschijn en uitzicht hierop is er ook bijna niet, maar toch wil je verder lezen. De personages hopen op een betere toekomst en als lezer hoop je mee.

De uitgebreide omschrijvingen maken echter dat het contrast met het gebrek aan emoties des te groter is. Hoe voelen de personages zich écht wanneer vertrouwen wordt geschaad, verliezen worden geleden en vriendschappen worden gebroken? Hierover wordt bijna geen woord gerept, wat het inlevingsvermogen niet ten goede komt.

Feest van het begin is een prachtig beeldend boek dat na de eerste paar hoofdstukken makkelijk wegleest. Het is een echte aanrader voor de liefhebber van taal en voor diegenen die wel houden van een verhaal waarin bittere omstandigheden centraal staan.