Recensie: Dicht bij jou RECENSIE

Recensie: Dicht bij Jou - Jojo Moyes

Vijf jaar geleden verhuisde Liza McCullen met haar dochtertje Hannah halsoverkop naar het Australische kustplaatsje Silver Bay. Sindsdien woont ze bij haar tante en brengt ze haar dagen door op het water, met walvistochten en het beschermen van deze diersoorten tegen het massatoerisme. 

Dan arriveert Mike Dormer in het rustige stadje. Mike werkt voor een projectontwikkelaar die wel kansen ziet in de pittoreske locatie en er een groot resort wil bouwen. Aan Mike de taak om zo snel mogelijk de deal rond te krijgen, maar hoe langer Mike er verblijft, hoe meer hij merkt dat het stadje – en haar inwoners – veel meer zijn dan alleen een middel om snel geld te verdienen.

Na het immens succesvolle Voor Jou komt Jojo Moyes met Dicht bij Jou. Opnieuw een roman, zoals ze al vele succesvolle op haar naam heeft staan. In het boek maken we kennis met de inwoners van Silver Bay. En in het bijzonder met Kathleen, haar nicht Liza en diens dochter Hannah. Door omstandigheden die later in het boek duidelijk worden woont Liza met haar dochter in het hotel van haar tante en is ze een gesloten en niet heel toegankelijk persoon. Haar personage komt ook zeker zo over. Niet lang na de introductie van deze drie maken we kennis met de-man-van-het-snelle-geld Mike Dormer. Met een verloving, een goede baan en een leven in het bruisende Londen lijkt hij het helemaal gemaakt te hebben. Toch is Mike niet gelukkig. Dat hij naar Silver Bay gestuurd wordt komt hem eigenlijk wel goed uit en eenmaal daar zien we een andere Mike tevoorschijn komen. Een die niet zo zakelijk is als hij in eerste instantie lijkt. 

Dicht bij Jou wordt verteld vanuit de oogpunten van de belangrijkste personages. Heel overzichtelijk en door het op deze manier aan te pakken slaagt Jojo Moyes erin haar personages vanuit verschillende kanten te belichten en te leren kennen. Door te lezen wat ze denken en doen, maar ook hoe dit door de ogen van de anderen geïnterpreteerd wordt creëert de schrijfster hiermee extra diepte in de karakters.

Deze zijn aan het begin van het boek afstandelijk, ook voor de lezer. Koeltjes en niet allemaal even sympathiek. Vooral Liza lijkt een stug persoon, maar hoe verder het boek vordert, hoe duidelijker wordt dat daar een goede reden voor is.

Tijdens deel 1 van Dicht bij Jou vraag je je als lezer af waar de zo kenmerkende emoties zijn die normaal in boeken van Jojo Moyes van de bladzijden knallen. Maar in de tweede helft ontdooien de personages en brengen ze de warmte in het verhaal en in het hart van de lezers. Hoewel ik tot ver na de helft niet dacht eenzelfde traan te zullen wegvegen als bij Voor Jou (zo’n briljant boek evenaren is ook amper te doen) maar toch deed de ontknoping me naar de tissues grijpen. Dicht bij Jou een mooie roman, met een enkel stukje dat weggelaten had mogen worden (het stuk met de visnetten bijv.), maar die toch ontroerd.

Dit was de Chicklit.nl recensie van Dicht bij Jou - Jojo Moyes