Recensie: Schittering RECENSIE

Recensie: Schittering - Margaret Mazzantini

Guido en Constantino zijn twee Italiaanse jongens die zich al op jonge leeftijd op een vreemde manier tot elkaar aangetrokken voelen. Ze zitten op dezelfde school en tijdens een schooluitje gebeurt er voor het eerst iets tussen hen. Beiden besluiten ze hier niets mee te doen en hun wegen scheiden. Constantino blijft in Italië en Guido vertrekt naar Londen. Jaren verstrijken en de twee vormen beiden een gezin met een vrouw. Toch vergeten ze elkaar nooit en ze beginnen een moeizame affaire waarbij Guido geld bij elkaar sprokkelt om naar Rome te vliegen voor hun rendez-vous. Uiteindelijk hebben de twee de moed om voor elkaar te kiezen, maar nog op diezelfde euforische en gelukzalige avond slaat het noodlot toe waardoor de mannen bruut van elkaar gescheiden worden.

Schittering van Margaret Mazzantini komt meteen binnen. Al vanaf de eerste regel wordt de fascinatie van Guido –uit wiens perspectief het verhaal ook wordt verteld- voor Constantino duidelijk. Het boek is vanaf het begin een emotioneel gevecht. Gevoelens die 'niet normaal' zijn, worden onderdrukt of simpelweg weggewuifd. Verwarring overspoelt Guido nadat hij met Constantino in een bed lag tijdens hun schooltripje. Constantino had hem bevredigd, nou en? Erkennen wat er zojuist tussen hem en zijn schoolvriend was gebeurd, was iets wat Guido aanvankelijk niet wilde doen.

Het boek blijft je meeslepen in de emotionele strijd die afspeelt in het hoofd van Guido. Jaren verstrijken en zowel Guido als Constantino leven een dubbelleven; ze zijn getrouwd en hebben kinderen. Guido houdt -ondanks zijn geaardheid- veel van zijn vrouw, maar Constantino is degene bij wie zijn hart ligt. Een homoseksuele relatie aangaan is echter iets wat beide mannen niet doen. Het is voor hen iets wat niet kan, hoe graag ze ook willen. Voor de buitenwereld zijn ze heteroseksueel, maar zelf weten ze waar hun hart echt naar verlangt. Het gevecht tussen het verstand en het gevoel is de leidraad van Schittering.

Margaret Mazzantini weet precies de juiste woorden te kiezen om je te laten voelen wat de mannen voelen. Een gevoel van machteloosheid en emoties overspoelt je tijdens het lezen. Toch is het boek niet meer weg te leggen; gaan de mannen het redden met zijn tweeën en krijgt hun liefde een kans?

Niet alleen de onderdrukte gevoelens van Guido en Constantino komen in Schittering aan bod, maar ook het vooroordeel over homoseksuelen. De bittere waarheid waarmee sommige homoseksuelen destijds (en misschien nu nog steeds) te maken kregen: zoals een verpleegster die het bloed van haar patiënt niet wil wegvegen omdat ze bang is voor ziektes.

Schittering is een prachtig boek, maar het biedt je geen gelegenheid om even af te dwalen met je gedachten. Het boek maakt sprongen in de tijd waardoor je de draad zomaar kwijt kunt raken. Zo woont Guido opeens in Londen zonder dat je weet dat hij dit voornemens was. Ook is niet duidelijk hoeveel tijd tussen bepaalde gebeurtenissen zit, wat het schetsen van de situatie soms wat lastiger maakt. Desalniettemin vormt dit geen belemmering in het interpreteren van Mazzantini's boek, echter moet je je hoofd er goed bijhouden.  

Schittering is geen luchtige roman waar je zomaar aan begint, maar wanneer je het boek oppakt kan je het niet meer wegleggen. De emotionele strijd waarin hoofdpersoon Guido verkeert is meeslepend en grijpt je naar de keel.

Dit was de Chicklit.nl recensie van Schittering - Margaret Mazzantini.