Recensie: Tussen april en september RECENSIE

Recensie: Tussen april en september - Tomas Espedal

Tomas Espedal is een Noorse schrijver. Tussen april en september is niet het eerste boek dat hij heeft geschreven, wel het eerste in een Nederlandse vertaling.

Het boek beschrijft de zoektocht van de hoofdpersoon nadat niet alleen zijn moeder, maar ook zijn ex-vrouw binnen enkele maanden na elkaar overlijden. Zowel in zijn rol als vader als in zijn rol als zoon is hij op zoek naar de betekenis van familie, vaderschap en moederschap. Ook is hij op zoek naar de betekenis van 'ergens thuis zijn' en de invloed van een huis en verhuizen op hemzelf en anderen.

De ondertitel van Tussen april en september is '(Aantekeningen)' en dit is ook hoe het boek op mij overkomt. De schrijfstijl doet denken aan stream of consciousness. De hoofdpersoon is de schrijver van het boek. Het verhaal volgt, soms letterlijk, de gedachten en de gevoelens van de hoofdpersoon, op zijn eigen grillige manier. Deze gedachten en ervaringen worden vaak herhaald in dezelfde of andere bewoordingen.

Het mooie aan deze schrijfstijl is, dat door de herhaling van woorden en zinnen, het soms net alsof je je in zijn hoofd bevindt op het moment dat hij het opschrijft, alsof je er letterlijk bij bent op het moment dat hij het schrijft.

Het grote nadeel van deze schrijfstijl is dat het erg warrig is. In het boek lopen zowel heden als verleden door elkaar heen, waarbij de overgang niet altijd even duidelijk is. Daarbij vertelt het ook nog over verschillende personen, die nergens duidelijk voorgesteld of geïntroduceerd worden. Op het moment dat hij in het verleden duikt spreekt opeens zijn vader of moeder als hoofdpersoon. Dit maakt het lastig om te weten over wie je op dat moment aan het lezen bent. Ook de manier waarop de personen en hun acties beschreven worden wisselt vaak. Soms wordt er geschreven in de hij-vorm, dan weer in de ik-vorm of in de jij-vorm. Deze wisseling in zowel tijd als aanspreekvorm zorgt ervoor dat het verhaal niet altijd even goed te volgen is.

Bovengenoemde schrijfstijl wordt daarnaast regelmatig afgewisseld met poëtische en filosofische intermezzo's.

In Tussen april en september schetst de hoofdpersoon een manier van schrijven en van leven. Een nieuw hoofdstuk in je leven is als aan een nieuw boek beginnen. Het ordenen van gedachten om zo duidelijk te krijgen waar je staat en hoe je verder kan. Een mooi thema maar door de verwarrende schrijfstijl is het erg lastig om echt te worden meegesleept in het verhaal.

Recensie: Tussen april en september - Tomas Espedal