Recensie: Koekoeksjong RECENSIE

Recensie: Koekoeksjong - Robert Galbraith

Op een koude winternacht valt topmodel Lula Landry van haar balkon. De pers stort zich bovenop de zaak, die door de politie al snel afgedaan wordt als zelfmoord. Maar haar broer John weigert dit te geloven. Hij is ervan overtuigd dat Lula is vermoord. Daarom zoekt hij drie maanden na haar dood contact met privédetective Cormoran Strike.

Strike zit niet echt te wachten op een zaak die door de politie al afgehandeld is, maar neemt deze toch aan. Zo geweldig gaat het nu ook weer niet met zijn privédetectivebureautje. Terwijl hij juist had gehoopt zo een nieuwe start te kunnen maken nadat hij zijn been verloor in Afghanistan. Maar wonend in zijn sjofele kantoortje, achtervolgd door schuldeisers en met liefdesverdriet vanwege zijn pas verbroken relatie, is er nog niet veel om trots op te zijn.

Voor Robin is de timing van de kennismaking met Strike dan ook zeer ongelukkig. Hij heeft geen idee wat hij aan moet met die keurige nieuwe secretaresse van het uitzendbureau en ze zal minimaal een week moeten blijven. Strike maakt er maar het beste van, en stort zich vol overgave in de wereld van the rich and famous, op zoek naar de waarheid over Lula Landry. Robins hulp blijkt van onschatbare waarde. Maar hoe dichter ze bij de waarheid komen, hoe duisterder de zaak lijkt te worden – en niet zonder gevaar...

De verrassing was groot toen Koekoeksjong, het veelbelovende debuut van de onbekende Robert Galbraith, een zeer bekende naam bleek te zitten. Achter het pseudoniem bleek namelijk de wereldberoemde schrijver J.K. Rowling te zitten. Na Een goede raad, haar eerste boek in een ander genre na de wereldberoemde Harry Potter-boeken, slaat ze weer een nieuwe weg in. Ditmaal waagt ze zich aan de detective, de klassieke whodunit met een bijzondere speurneus en zijn hulpje. En met succes!

Galbraith zou Rowling niet zijn als Koekoeksjong niet vol zat met bijzondere, kleurrijke personages. Dat maakt dat de eerste paar hoofdstukken wel even wat vragen van de lezer. Want wie sluit er nu direct een personage als Cormoran Strike in het hart; een vuilbekkende, nurkse, strompelende oud-militair met een bizarre naam die hij te danken heeft aan zijn drugsverslaafde groupie-moeder? Maar geef het die paar extra pagina's en ineens blijkt het heel lastig Koekoeksjong nog weg te leggen. Juist dankzij Strike, maar ook dankzij al die andere bijzondere personages: modellen, muzikanten, excentrieke mensen met teveel geld. En dan is er ook nog die fijne dynamiek tussen de mopperende Strike en zijn toegewijde, zachtaardige secretaresse Robin. Een goed koppel voor een detectiveboek!

Niet alleen de personages zijn kleurrijk, ook de sfeerbeschrijvingen zijn zo levendig dat Londen voor je ogen tot leven komt. Galbraith neemt er de tijd voor zowel de levens van Strike en Robin uit de doeken te doen, als ook het wereldje waar Strike in duikt om meer te weten te komen over Lula. Dat verklaart waarom Koekoeksjong zo'n dikke pil van vijfhonderd pagina's is. Want het verhaal is daarvoor te dun, en ook liefhebbers van stevige actie zullen niet per sé aan hun trekken komen. Maar Koekoeksjong zit absoluut knap en meeslepend in elkaar, en maakt alles aan het einde goed met een verrassende ontknoping. Smullen dus voor liefhebbers van de betere whodunits. En voor Rowling-fans natuurlijk. Want dankzij haar heeft het detectivegenre er een nieuwe held bij – en heel veel fans.

Recensie: Koekoeksjong - Robert Galbraith