• onze waardering

Recensie: Mijn slechtste beste vriendin RECENSIE

Recensie:  Mijn slechtste beste vriendin – Ilse Beyers

In Mijn slechtste beste vriendin geeft de ik-persoon een kijkje in het leven van haar vriendinnengroep. Sally is leider en gedraagt zich ook als een echte queen bee. Zij lijkt uitvinder van het woord venijn te zijn waardoor het bijzonder is dat zij zo aanbeden wordt.

De rest van de groep wordt ook geïntroduceerd. Michelle die alles sust en in een bijzondere situatie woont, Nikki waarvan gemeend wordt dat zij een oogje op Sally heeft, Helena die door iedereen als perfect wordt gezien en de ik-persoon. Hoewel zij samen een groep vormen is hier geen sprake van een echte vriendschap. Venijnige opmerkingen en leugens vliegen over en weer. Wanneer de ik-figuur het vermoeden krijgt dat haar eigen man iets aangaat met één van de vrouwen, worden er eindelijk een aantal waarheden geuit. Eigenlijk geldt de titel van dit boek, Mijn slechtste beste vriendin, voor alle vrouwen uit deze groep…

Het boek begint rommelig en onoverzichtelijk. Er worden veel woorden gebruikt om iets kleins te vertellen. Het is overdadig waardoor het een woordenbrij wordt welke lastig te ontwarren is. Het is daarom moeilijk om in het verhaal te komen.

Her en der word je meegenomen in een persoonlijk aspect uit het leven van een van de personages. Zo kom je erachter dat achter al deze venijnige façades een hoop verdriet schuil gaat. Misbruik, huiselijk geweld en moeite met je geaardheid zijn een aantal onderwerpen die door Beyers worden aangesneden. Hoewel er niet de nadruk ligt op deze gebeurtenissen, spelen ze wel mee in de karaktervorming van de vrouwen. Hierover schrijven kan uitpakken als een mooi verhaal maar in dit boek komt dit niet helemaal uit. Mijn vermoeden is dat dit komt door de haatdragende sfeer die als een rode draad door het boek heen loopt. De vrouwen gunnen elkaar het licht in de ogen niet. Dit negatieve gevoel had verlicht kunnen worden door veel humor te gebruiken. Helaas was daar weinig van te ontdekken. Wat wel prettig gedaan is, is de verdieping in het personage van Sally. Waar zij constant als een leugenachtige en onaardige vrouw wordt neergezet, lees je op een gegeven moment meer over haar jeugd. Zij blijkt het ook niet makkelijk te hebben gehad en heeft dingen ervaren op haar manier. Dit is geen excuus voor haar gedrag maar creëert wel meer begrip voor haar karakter als volwassen vrouw.

Het idee van Beyers begrijp ik, de uitvoering van Mijn slechtste beste vriendin vind ik wat minder geslaagd.

 

Recensie: Mijn slechtste beste vriendin – Ilse Beyers

 

Mijn slechtste beste vriendin

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Toen dikke Sally nog het kleine mollige Sallietje was, blonk ze al uit in etterigheid. Zo'n kind aan wie je meteen een rothekel hebt, dat andere kinderen aan de haren trekt en op de speelplaats omverduwt. Zo eentje dat met tennis moedwillig de bal naar je hoofd mept, en dan venijnig 'sorry!' roept. Die liever gelijk heeft dan vrienden.
    Niemand van ons zegt wat we echt over haar denken. Toch niet in haar opgeblazen gezicht.
    Mijn slechtste beste vriendin gaat over milde Michelle, lesbische Nikki, perfecte Helena, dikke Sally en mijzelf. Wij delen alles, vooral veel geheimen (die we uiteraard doorvertellen). Zodra ik vermoed dat ik ook mijn eigen man met een van hen moet delen, worden er voor het eerst een paar dingen hardop gezegd.

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • De gebroeders Maxilari - David Pefko

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

Gerelateerde artikelen

  • De mooiste tweedehands boekenwinkels in Europa

  • V-Wars: de nieuwe Netflix-vampierenserie met Ian Somerhalder

  • Geheugenspel - Nina Verheij

Zoek in artikelen