Recensie: 99 verhalen over God RECENSIE

Recensie: 99 verhalen over God – Joy Williams

Een vrouw stuurt jaren na het overlijden van haar moeder ansichtkaarten naar haar moeders laatste adres. Binnen een week heeft ze antwoord: een brief geschreven in het handschrift van haar moeder. Ze leest de brief niet. Haar kinderen zien de brief nooit, maar maken zich er wel zorgen over.

Dit is in een paar zinnen het eerste verhaal uit 99 verhalen over God van Joy Williams. Zoals de titel al aangeeft, bevalt het boek 99 verhalen over de dagelijkse interactie van mensen met God. Hele korte verhalen, nooit langer dan twee pagina's (sommige zijn zelfs maar één zin), maar stuk voor stuk grappig, bizar, verontrustend... Ze doen je je wenkbrauwen fronsen, laten je terugbladeren naar het begin om een verhaal opnieuw te lezen of maken dat je gedachten afdwalen.

Schrik niet van de titel als je helemaal niets met geloof hebt. Williams doet geen poging bijbelverhalen na te vertellen. Het gaat in 99 verhalen over God juist om voor iedereen bekende of herkenbare situaties, waarin je zomaar een confrontatie met God zou kunnen hebben. De verhalen waarin Hij zelf een rol speelt, geven een heel menselijk beeld van Hem. Misschien zelfs iets te menselijk voor diegenen die echt iets met religie hebben. Zo weet God echt even niet waar het over gaat als een troep wolven Hem bedankt voor hun rol in Zijn plan.

Verhalen zoals dit leggen ook meteen de zwakte van dit boek bloot. Wat wil Williams nu precies met haar verhalen? Probeert ze lezers met een brede interesse in religie en spiritualiteit te prikkelen? Want natúurlijk lees je ieder verhaal in een boek met de titel 99 verhalen over God met in je achterhoofd de vraag: waar is God? Maar soms is het antwoord hierop lastig te vinden. Of is Williams eigenlijk te cynisch om overal God te zien? Neem bijvoorbeeld het verhaal over een bruiloft waar een oude man als ongenode gast verschijnt. Slotzin: "De scheiding kostte zeventienmaal zo veel geld als de trouwerij en van de kinderen kwam ook niet bijster veel terecht."

Het helpt ook niet dat de schrijfstijl wat stroef is. Juist korte verhalen vragen om een pen die zó scherp is, dat je het inderdaad af kan met de paar zinnen die het verhaal lang is. Dat lukt Williams niet, waardoor sommige verhalen ingewikkelder lijken dan ze eigenlijk zijn. Het geheel maakt van 99 verhalen over God een beetje vreemd boek, dat niettemin heel aardig is om lekker even in te bladeren. Om snel iets lezen, dat je misschien net even aan nieuw inzicht kan geven. Of gewoon een paar minuten verstrooiing tijdens het wachten op de tandarts.

Recensie: 99 verhalen over God – Joy Williams