Recensie: Akata Witch RECENSIE

Recensie: Akata Witch - Nnedi Okorafor

Nnedi Okorafor's Akata Witch, is het eerste deel van wat een trilogie gaat worden en ik heb het boek in het Engels gelezen, aangezien het nog niet in het Nederlands is uitgegeven.

Tiener Sunny Nwazue, is een Nigeriaans-Amerikaans meisje, geboren in New York, dat met haar familie terugkeert naar Zuidoost Nigeria. Daar is ze echt een buitenbeentje en ze krijgt op diverse manieren met discriminatie te maken. Ze is namelijk geen Nigeriaanse die in Nigeria geboren is en de mensen in Nigeria kijken neer op 'buitenlanders'. Daarbij komt dan ook nog dat ze een albino is. In Afrika worden albino's gevreesd. Dat zijn namelijk heksen, aangeraakt door het Kwaad. Zelfs in haar eigen familie heeft ze daar last van. Haar vader en broers zijn wat afstandelijk tegenover haar.  "Akata Witch" is de bijnaam die zij krijgt. 'Akata' betekent zoiets als: wild beest uit de jungle. Het is een scheldnaam voor donkere Amerikanen of donkere mensen die uit het buitenland komen. Ze sluit voorzichtig vriendschap met een jongen op school, Orlu en diens buurmeisje Chichi. Chichi's moeder Nimm staat ook bekend als een heks. Orlu en Chichi zijn ervan overtuigd dat Sunny speciaal is en inderdaad ontdekt Sunny dat zij speciale magische krachten heeft en tot een geheim ras behoort: de "Leopard Society", de Luipaardmensen. Ze wordt een soort superheld die het tegen het Kwaad opneemt met de hulp van Orlu, Chichi en meer Luipaardmensen.

Het thema van het boek is zeker heel interessant en de problematiek die Nnedi Okorafor in "Akata Witch" aanstipt en die door heel het boek heen toch wel echt duidelijk naar voren komt is ook fascinerend. Ze heeft het over discriminatie van mensen die anders zijn, ze heeft het over bijgeloof en geloof in de oude mystieke magie en goden die goed en kwaad vertegenwoordigen. Afrika mag dan moderner worden, de harten van de mensen doen dat nog niet. Ze heeft het over het dagelijks leven dat voor sommigen nog steeds armoedig en zwaar is. Als je goed opgeleid bent in het buitenland, zoals Sunny's ouders, dan heb je het goed, maar als je geen goed werk hebt en door de rest van het dorp met de nek aangekeken wordt, zoals Chichi's moeder, dan heb je een hard en moeilijk leven.

De Akata Witch serie is gebaseerd op een Nigeriaans mystiek manuscript de 'Nsibidi' en het heeft inderdaad alles te maken met magie, 'Juju'. Iets waar Afrikanen bijna allemaal sterk in geloven. De fantasiedieren die in het verhaal voorkomen, zijn niet eens allemaal ontstaan uit Nnedi Okorafor's eigen fantasie. Ze zegt dat ze alleen maar in de mystieke geschiedenis van Nigeria hoeft te duiken en daar enorm veel inspiratie kan opdoen.

Tussen de hoofdstukken heeft Okorafor aparte stukjes geschreven met uitleg over de Nigeriaanse magie. Ze verklaart hierin de vreemde termen , de rituelen en de magische wezens. Het verhaal van Akata Witch kun je dus het beste omschrijven als een magisch fantasie verhaal, dat zich afspeelt in een hele andere omgeving dan wij Westerlingen gewend zijn en dat zich verplaatst naar een hele andere, ronduit vreemde fantasiewereld. En dat is dan gelijk het sleutelwoord dat bij mij is blijven hangen: 'Vreemd', met een hoofdletter V. Het heeft helemaal niets van de gezellige en toch super spannende sfeer van de 'Harry Potter'reeks. Het blijft een wat vage, vreemde, soms onbegrijpelijke ondertoon houden.

Ik denk dan ook dat het boek niet veel Nederlandse kinderen zal aanspreken. Het is zo'n mix van items geworden: maatschappelijke items, politiek, fantasie, magie en realistisch bijgeloof en geloof dat ook heden ten dagen nog speelt in Afrika, dat het voor Westerlingen een beetje te veel van het goede kan zijn. Het schijnt zelfs zo te zijn dat Nnedi Okorafor's boeken in Nigeria zelf, met argwaan worden bekeken, omdat ze over magie schrijft.

Echter, wat mij dwars zat, is de manier waarop Nnedi Okorafor Akata Witch heeft geschreven. Het is niet doorheen te komen! Ze doet zo haar best om de geheimzinnigheid die er rond de 'magie' hangt in stand te houden dat het verhaal in het begin gewoon dood slaat. Chichi en Orlu vermoeden al dat Sunny tot de Luipaarden behoort en ze willen haar inwijden, maar tegelijk het 'geheim' van de Luipaarden bewaren. Dat resulteert in vage dialogen, waarin Okorafor veel schrijft, maar niets zegt. Gelijk in de eerste bladzijden komen alle nare discriminerende voorvallen waarmee Sunny te maken krijgt al naar voren, maar op zo'n manier dat er bij mij als lezer eigenlijk geen emoties naar boven kwamen. Het is allemaal heel vlak. Ze gaat nergens de diepte in. Je leest ook niet wat Sunny er eigenlijk zelf van vindt. Haar personage is emotieloos. Ook de andere personages zijn en blijven vlak. Okorafor is teveel bezig met het verhaal te vertellen, waardoor ze de personages een beetje vergeet. Kortom: ik heb me echt door het boek heen moeten worstelen en dat is voor mijn doen best uitzonderlijk.

Al met al kan ik Nnedi Okorafor prijzen voor de interessante thema's die ze aanroert in Akata Witch en voor de vreemde afwijkende setting, waarin ze het verhaal laat afspelen, maar ik kan niet warm lopen voor haar manier van schrijven. 

Recensie: Akata Witch - Nnedi Okorafor