• onze waardering

Recensie: Reddende Engel RECENSIE

Recensie: Reddende Engel - Renate Dorrestein

Reddende Engel van Renate Dorrestein siert haar uitgebreide oeuvre. Dorrestein, eens begonnen met de 'gothic novel', brengt dit terug in deze psychologische en enigszins duistere roman. Sabine zoekt, na het stuklopen van haar huwelijk door het overspel van haar man, haar heil in het zuidelijkste puntje van Nederland. Gefrustreerd, gekwetst en verloren vindt ze door een speling van het lot haar weg naar het geïsoleerde Oldenhage. In haar tien dagen op de aftakelende hoeve komt ze steeds meer te weten over de ingetogen familie die zich er al generaties lang ophoudt en welke geheimen en leugens zij met zich meedragen. 

De roman volgt de worsteling van Sabine die zich, door het bedrog van haar echtgenoot, ongewild en overal onnodig lijkt te voelen. Haar uitzichtloze situatie drijft haar tot in extremen en ze zoekt dan ook wanhopig naar een uitvlucht in haar werk: authentieke en idyllische panden omtoveren tot een B&B. Wanneer ze op Oldenhage terecht komt, wordt ze geconfronteerd met het teruggetrokken en bijna vijandige gezin Gilissen, bestaande uit grootmoeder Maman, haar zoon Ennis en zijn twee dochters Madeleine en Livia. Sabine maakt het haar project dit statige maar vervallen pand in haar bezit te krijgen, maar wordt daardoor ongemerkt meegezogen in het familiedrama wat het gezin sinds twee jaar in zijn greep houdt na de moord op de toenmalige werkster, Alicia. Livia, toentertijd elf jaar en lijdend aan periodiek geheugenverlies blijkt schuldig, ze kan zich alleen niks van het voorval herinneren. Om haar uit gerechtelijke procedures te houden leeft ze een geïsoleerd leven op Oldenhage. Met het verblijf van Sabine lijken echter steeds meer verzwegen onderwerpen aan het licht te komen. 

Dorrestein creëert in Reddende Engel een intrigerend web van karakters. Ze weet als geen ander weer te geven hoe het leven in een dorpsgemeenschap zich voltrekt en wat voor sociale controle daarbij komt kijken. Dit alles schildert ze door de vervreemde blik van een Randstedeling. Haar personages zijn kleurrijk, maar bij lange na niet altijd geliefd. Zeker het gezin Gilissen wint niet echt de sympathie van de lezer. Hoewel Sabine zich bijna onmisbaar lijkt te maken binnen het gezin wordt ze regelmatig afgeblaft door de verschillende familieleden. Ieder van hen komt scherp uit de hoek en houdt er vreemde bedenkingen aan over. Het is slechts door de gedachten van Sabine dat de lezer gedwongen wordt een bepaald begrip op te brengen voor hun situatie. Dorresteins goedontwikkelde personages lijken allemaal een dubbele bodem te hebben en handelen uit zekere onvoorspelbaarheid, wat leidt tot een alomtegenwoordig gevoel van spanning in de roman. De situatie die Dorrestein schetst zorgt echter ook voor terugkerende frustratie bij de lezer en doet je bij iedere sneer van een van de familieleden afvragen waarom Sabine niet gewoon haar biezen pakt.

Reddende Engel staat bol van levenslessen maar neemt daarbij geen moralistische toon aan. De lezer wordt slechts geconfronteerd met Sabines wanhopige zoektocht naar zichzelf en de bevindingen die dit met zich meebrengt. Dit leidt tot vele mooie passages die nog maar eens demonstreren in welke mate Dorrestein zich meester heeft gemaakt van het schrijverschap. Het plot roept echter opnieuw frustratie op bij de lezer en laat enigszins te wensen over na een 200-paginalange opbouw. De karakters, die allen stuk voor stuk bepaalde ontwikkelingen hebben doorgemaakt gedurende het verhaal, lijken niet volledig tot hun recht te komen in dit slothoofdstuk. Desalniettemin is Reddende Engel een zinderende roman met zowel een goede karakter- als spanningsopbouw. Dorrestein, die recent heeft aangekondigd ongeneeslijk ziek te zijn en daarom waarschijnlijk haar laatste roman uitgebracht te hebben, publiceert met Reddende Engel ogenschijnlijk de afsluiter van een omvangrijk en indrukwekkend schrijversoeuvre.

 

Recensie: Reddende Engel - Renate Dorrestein

Reddende engel

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Ik had in Alicia's bed geslapen, ik had in haar gebarsten spiegel gekeken. Er bestond vast wel een naargeestig sprookje waarin het niet goed met je afliep als je dat deed.

    Een jonge vrouw komt door een noodlottig ongeval op een boerderij om het leven. Twee jaar later arriveert een andere vrouw, de verteller van dit verhaal, op de plek des onheils. Terwijl zij onbedoeld allerhande geheimen ontrafelt, wordt haar eigen leven er niet zekerder op.
     

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Als ik je morgen weer zie – Robbie Couch

  • De rivalen – Vi Keeland

  • Beers balkon - Jeroen Berkhout

  • Italopop - Vanja van der Leeden

  • Toespijs - Judith Cyrus

Gerelateerde artikelen

  • Recensie: Het duister dat ons scheidt

  • Recensie: Weerwater

  • Recensie: Zolang er leven is is er hoop

  • Recensie: De moeder de vrouw

Zoek in artikelen