Recensie: Rauw hart RECENSIE

Recensie: Rauw hart - Ineke Riem

In Rauw hart van Ineke Riem is Rugo Vlielander bezig met het voltooien van zijn proefschrift over kunstgeschiedenis. Hij is geschorst van de universiteit en heeft een hekel gekregen aan de moderne tijd. Op zoek naar rust komt hij terecht in een oud huis in Frankrijk. Maar daar is hij ook niet de enige. De zingende tuinman Swaan, huisgenoot Does en de excentrieke landheer Emmy zorgen voor een dolle boel.

Mijn eerste indruk van het boek was dat de cover niet bij de titel Rauw hart paste. Op de cover staat namelijk een tak met blaadjes. En verder is het boek helemaal mintgroen. Toen ik er voor het eerst doorheen bladerde kwam ik een aantal tekeningen tegen. Aangezien Rauw hart over een kunsthistoricus gaat vond ik dat gelijk al een leuke toevoeging.

Ineke Riem heeft een hele fijne schrijfstijl. Ze schrijft op zo’n manier dat je er rustig van wordt en het toch allemaal duidelijk is. Echter gebruikt ze in het begin van het boek wel woorden als coquette en optima forma. Deels past dit wel bij hoe de hoofdpersoon, Rugo, maar voor het leesgemak was het fijner geweest als ze deze woorden vervangen had met een makkelijkere versie. Daarnaast gebruikt ze scheldwoorden in het boek. En daar is absoluut niks mis mee, maar Ineke schrijft de scheldwoorden niet voluit op. Als Rugo verdomme zegt wordt dat opgeschreven als v---------e. Dit zorgt dat sommige bladzijde een soort gokspelletje worden.

En dan het verhaal. In het allereerste hoofdstuk is er iemand ziek, wie? Geen flauw idee. Vervolgens switcht het naar een ander perspectief. Ik dacht in eerst instantie dat het een toekomstperspectief kon zijn maar halverwege het boek kwam ik erachter dat het perspectief van Does was. Dit was vrij laat en doordat het perspectief van Does uit kleine alinea’s van maximaal tien regels bestond werd je er ook niet veel wijzer van. Dit zorgde voor extra verwarring in het boek wat helemaal niet nodig was. 

Rugo’s karaktereigenschappen en zijn personage in het algemeen waren goed uitgewerkt. De andere karakters lieten nogal wat te wensen over. Doordat het perspectief van Does zo onduidelijk bleef tot halverwege het boek wist je totaal niet wat voor persoonlijkheid zij had. Emmy, de landeigenaar was daarentegen wel goed neergezet. Iets wat ook onduidelijk was is de relatie van de karakters. Het was het hele boek lang niet duidelijk dat de karakters iets voor elkaar voelden totdat ze seks hadden. Er was totaal geen romantische spanningsopbouw.

Bijna aan het einde van het boek kwam ik een bladzijde tegen die ik niet kon lezen. Dat kwam omdat er een blaadje overheen gedrukt was. Aan het einde van het boek wist ik nog steeds niet of dat expres was of een drukfout.

Het boek van Ineke Riem leest wel lekker weg door haar ontspannen schrijfstijl maar het verhaal zelf laat nogal wat te wensen over.

Recensie: Rauw hart - Ineke Riem