Recensie: Vrije val RECENSIE

Recensie: Vrije val - Anne Neijzen

Na een ongeval van haar vader wordt Suzanne door haar ouders gedwongen om vrienden te worden met Lize. Een meisje dat veel dominanter is, haar eigen mening heeft en emotioneel alle kanten op schiet. Suzanne is juist een denker, iemand die meer op de achtergrond blijft. Beiden zijn beschadigd op hun eigen manier. Een intense vriendschap ontwikkelt zich met vreselijk diepe dalen en momenten van extase. Vanaf het begin draait het echter vooral om rivaliteit. Rivaliteit om de genegenheid en acceptatie van anderen. Van klasgenootjes, van Suzanne’s vader, van jongens. Ze hebben een echte haat-liefde relatie. Ze kunnen niet met en niet zonder elkaar. Er moet wel iets heel heftigs gebeuren voordat Suzanne, op een veel latere leeftijd, door heeft dat de vriendschap destructief is. Maar hoe kom je los van zo een vervloeiende vriendschap? In Vrije val mag je mee op de kruistocht naar de toekomst.

In dit psychologische boek zit je vooral in het hoofd van Suzanne. Het gaat grotendeels over het verleden en een beetje over het nu. Door het boek heen krijg je het idee dat ze enorm geïsoleerd is, terwijl er soms ook wordt gesproken over anderen in haar leven. De fixatie op drie mensen in haar leven en alle pijn daaromheen is groot. Suzanne lijkt nu echter eindelijk door te hebben dat al dit denken over het verleden haar niet helpt in het nu. Ze geeft zichzelf toestemming om haar hele verhaal nog één keer van voren naar achter te denken en daarna mag ze het loslaten. Ze vertelt je welke gebeurtenissen haar tot het heden hebben gebracht. Het gaat over het ongeluk van haar vader, de puberteit, school, vogels, vriendjes, huwelijk en de Bijlmerramp. Dit verhaal van een leven dat werd veranderd door de Bijlmerramp is verrassend anders dan je zou verwachten.

Naast de personages, gedachten en de vele gebeurtenissen komen ook emoties steeds voorbij. Het gaat veel over schuld; wie heeft de schuld aan het ongeluk van haar vader? En hoe ga je hier dan mee om? Verdruk je het of ben je eerlijk? En wat gebeurt er dan wanneer je het verdrukt? Hoe zit het met schaamte? Helpt het om je bloot te geven? Kan het geloof hier ook een rol in spelen of is dat vooral voor de show?

Het is lastig om kort te omschrijven wat er allemaal gebeurt in dit boek. De gedachten, verhalen, flashbacks en het heden lopen veel door elkaar heen waardoor je je aandacht er goed bij moet houden. De verschillende lagen hebben allemaal hun eigen boodschap. Dat maakt dit boek boeiend maar ook ingewikkeld. Nadat je het uitleest komen er nog regelmatig nieuwe gedachten in je op over de achterliggende gedachten en motieven. De overspoeling van alles wat er gebeurt is een mooie spiegel van hoe de hoofdpersoon zich misschien voelt; als in een vrije val. Alles flitst voorbij, te veel om op te slaan, maar je voelt een wanhoop om deze dingen wel allemaal vast te houden.

Vrije val is niet echt een vrolijk boek. Anne Neijzen heeft het geschreven vanuit een vrij rigide optiek en het is de vraag of je daar altijd sympathie voor voelt. Onrust en irritatie horen ook bij het lezen van dit boek. Wanneer je niet helemaal kunt meegaan in de gedachtegang van Suzanne of heftige emoties niet helemaal snapt, dan kan dit ook wel een uitdagend boek worden om te lezen.

Kortom; Vrije val is een boeiend maar overspoelend boek waarin Anne Neijzen je echt meeneemt in de wereld van Suzanne.

Recensie: Vrije val - Anne Neijzen