Recensie: Het luciferkasteel RECENSIE

Recensie: Het luciferkasteel – Keir Graff

In Het Luciferkasteel van Keir Graff moet Brian onverwacht zijn zomervakantie doorbrengen bij zijn oom, tante en nichtje Nora in het dodelijke saaie dorpje Balen. Zijn oom dwingt hem zijn dagen door te brengen met extra schoolwerk en ook zijn nichtje lijkt niet erg gesteld op zijn aanwezigheid. Dit alles verandert wanneer hij samen met Nora een enorm houten huis in het bos ontdekt, dat op punt van instorten lijkt te staan maar voor haar bewoners, een knotsgekke familie, gezien wordt als een waar kasteel. Vanaf dat moment raken Brian en Nora verwikkeld in een spannend avontuur. Ze zijn vastbesloten de krankzinnige bureaucraat die van plan is het Luciferkasteel te slopen een halt toe te roepen. 

Het Luciferkasteel is op het eerste gezicht een avontuurlijk verhaal, waarin de hoofdpersonen Brian en Nora na een wat moeizame onderlinge start van alles meemaken rondom het Luciferkasteel, een vervallen huis met geheimzinnige geschiedenis waar Cosmo met zijn vader en ooms woont. Het verhaal heeft een wat moeizame start, Brian wordt naar zijn oom en tante verbannen omdat zijn vader, die astronoom is, op werkgebied de kans van zijn leven krijgt. Hij mag namelijk naar Antarctica om met een enorm krachtige telescoop te gaan werken, nadat degene die daar werkte is uitgegleden en haar arm heeft gebroken. Brian wordt een passant gedumpt bij zijn familie, met wie hij helemaal niets heeft. Dat Brian zelf al uit een onorthodoxe familie komt wordt onvoldoende uitgewerkt. In enkele bladzijden schetst de schrijver kort de achtergrond. Op zich zou dat geen probleem hoeven zijn, maar vanwege de snelle start kan je je toch wat slecht inleven in het verhaal.

Keir Graff lijkt bewust te hebben gekozen voor een grote tegenstelling tussen het gezin van Brian en dan van oom en tante in het dorpje Balen, maar deze voelt wat kunstmatig aan. Wel zorgt de tegenstelling ervoor dat de keuze van Brian om 's nachts achter een koboldvarken aan te gaan (waardoor hij Cosmo ontmoet en alle gebeurtenissen rondom het Luciferkasteel starten) meer te begrijpen is.

Het verhaal lezend pakt het echter geen moment echt. De karakters zijn onvoldoende uitgewerkt en blijven daarmee aan de oppervlakte, alsook de gebeurtenissen. Het lijkt erop alsof de schrijver een aantal absurdistische gebeurtenissen heeft verzonnen en vervolgens de verhaallijn is gaan bedenken. 

Het verhaal hobbelt daarmee van de ene naar de andere vreemde situatie, die soms goed zijn voor een flauwe glimlach, maar nergens echt raken of verwonderen. Hierdoor komt de plot van het verhaal onvoldoende tot zijn recht en is het meer de zoveelste bijzondere gebeurtenis in plaats van een spannende ontknoping van een goed verhaal. En dat is jammer, want op zich leest het verhaal redelijk vlot weg. Concluderend is Het Luciferkasteel helaas al met al geen geslaagd kinderboek. In dat genre is er veel aanbod en zijn er spannender en beter geschreven verhalen te vinden.

Recensie: Het luciferkasteel – Keir Graff