Recensie: Prins Harry, het ware verhaal RECENSIE

Recensie: Prins Harry, het ware verhaal - Duncan Larcombe

Duncan Larcombe doet, sinds hij gevraagd is om royaltyverslaggever van het Britse koningshuis te worden bij The Sun, zijn best om de burgerij op de hoogte te houden van de ins en outs van de koninklijke familie waar zij recht op hebben. Prins Harry is het stoerste en meest rebelse lid van de familie en haalde wereldwijd de voorpagina's door zijn soms ondoordachte activiteiten. Toch won hij harten door zijn onbesuisde gedrag. Larcombe toont door middel van Prins Harry, het ware verhaal enkele hoogte- en dieptepunten uit Harry's leven, met hier en daar ervaringen vanuit zijn eigen perspectief.

"Hallo, afdeling Persvoorlichting Clarence House. Wat kan ik voor u doen?" "Hallo, met Duncan Larcombe van The Sun. Wij zijn in het bezit van een foto van prins Harry op een feestje in nazi-uniform. Ik vertel jullie dit nu alvast, omdat we de foto in de krant van morgen willen publiceren." In het eerste hoofdstuk ben je direct getuige van het nieuws dat prins Harry in een nazi-uniform op een verkleedfeestje aanwezig is. Larcombe heeft een foto van de prins in handen en neemt contact op het de persafdeling van het koninklijk huis. Dit is een juiste binnenkomer voor Prins Harry, het ware verhaal, want regelmatig heeft Larcombe passages geschreven die als fictie lezen. Dankzij de dialogen maak je veel gebeurtenissen als het ware live mee, wat Prins Harry, het ware verhaal een prettig leesbaar boek maakt.

Larcombe is natuurlijk niet vanaf de geboorte van prins Harry royaltyjournalist geweest. Toch is het jammer dat er niet meer over Harry's jeugd verteld wordt. Af en toe wordt er verwezen naar Harry's tripjes met zijn moeder naar Afrika, maar Prins Harry, het ware verhaal begint als Harry jongvolwassen is. De in totaal 24 hoofdstukken zijn los van elkaar te lezen en vertellen elk een eigen gedeelte van Harry's leven. Zo zijn er hoofdstukken over zijn verloofde Meghan Markle en over het huwelijk van William en Kate, maar ook over zijn tijd in het leger.

Doordat in elk hoofdstuk een ander onderwerp centraal staat, kunnen er vraagtekens gezet worden bij de chronologie gedurende het hele boek. Uiteraard biedt het internet een goede uitkomst bij het zoeken naar precieze data van gebeurtenissen, maar zonder internet is het onduidelijk hoe vaak, hoe lang en wanneer Harry naar het oorlogsgebied is geweest. Daarnaast heeft Harry vriendinnetjes of doet hij activiteiten voor zijn liefdadigheidsorganisatie Sentebale. Maar wat hij in welke volgorde doet blijft onduidelijk. Wellicht had een visuele tijdlijn voor of achterin het boek meer structuur kunnen bieden.

Het leukste van Prins Harry, het ware verhaal is dat Larcombe open is over zijn vriendschappelijke werkrelatie met de prins(en) en dat hierin veel ruimte voor humor is, met af en toe een uitstapje naar een heus pesterijtje. Hierdoor komt het mens achter de prins goed naar voren voor de lezer. 

Echter wordt er in het boek te veel nadruk gelegd op het feit dat Harry hunkert naar anonimiteit. Daarnaast heeft prins Harry in een interview dat in het boek is verwerkt gezegd dat hij zichzelf op een gegeven moment meer als soldaat dan als prins gezien heeft. Prins Harry, het ware verhaal sluit daarop aan. Het boek besteedt in verhouding meer hoofdstukken aan zijn militaire carrière dan aan zijn leven als prins. De verdeling tussen prins Harry, Harry en zijn leven als captain Wales mocht beter in balans zijn om de jongeman neer te zetten zoals hij daadwerkelijk is.

Larcombe heeft Prins Harry, het ware verhaal levendig neergezet. Hij heeft enkele nieuwe inkijkjes geboden in het leven, in het gevoel van humor en in de blunders van de prins, die vaak vanuit het perspectief van Larcombe zelf geschreven zijn. Het is jammer dat er telkens expliciet genoemd wordt dat het leven als royal niet makkelijk is.

Recensie: Prins Harry, het ware verhaal - Duncan Larcombe