Recensie: Voet bij stuk RECENSIE

Recensie: Voet bij stuk - Robyn Carr

Sierra Jones heeft geen makkelijk leven gehad. Haar thuissituatie was niet stabiel, mede door haar geesteszieke vader, ze raakte aan de drank en kwam in aanraking met foute mensen. Inmiddels is zij zich bewust van haar zwakheden en wil ze haar leven weer het goede pad op sturen. Sierra kickt af van de drank, gaat trouw naar AA-bijeenkomsten en omdat ze altijd een goede band heeft gehad met haar oudste broer Cal, besluit ze om hem te bezoeken en te kijken wat dit haar zal brengen. Cal en zijn vrouw Maggie verwachten een kindje en Sierra wil graag op eigen benen staan. Ze besluit in te gaan op het aanbod van Sully, de vader van Maggie. Hij heeft een camping en in ruil voor het doen van klusjes en helpen op deze camping, mag Sierra in een van de caravans haar intrek nemen.Wanneer zij de aantrekkelijke brandweerman Connie tegenkomt lijkt het leven haar toe te lachen. Echter zal Sierra haar verleden af moeten sluiten en dit gaat niet zonder slag of stoot.

Voet bij stuk is het vervolg op Een verrassende stap. Hier kwam ik achter toen ik het voorwoord las van Carr. Dit is trouwens een leuk extraatje. Je leest over de ontwikkeling van personages en Carr geeft een inkijkje hoe zij de personages ziet. Het bleek ook niet nodig om het vorige boek te hebben gelezen. Sierra komt in dat boek niet eens voor. Het enige is misschien dat je de personages dan al kent waardoor het makkelijker te volgen is. In het begin kan het lastig zijn om al die personages te onthouden en leren kennen.

Hoewel Voet bij stuk best een prettige feelgood roman is, gebeurt er verrassend weinig. Sully sprong er wel echt uit, wat een hartverwarmende man. De rest van de personages blijven vlak en Sierra en Connie grepen mij niet echt. Sierra blijft maar om de brij heen draaien en is aan de ene kant zo sterk maar aan de andere kant heeft ze het zo moeilijk en is ze zielig. Hoe het kan dat ze wel een baan heeft waar ze zelden is maar niet ontslagen wordt begrijp ik ook niet. Sowieso springt Carr wat betreft tijd en locaties soms van de hak op de tak. Ineens zijn er weer een aantal weken verstreken of komen ze het ene moment aan bij Cal waar ze twee regels verder alweer vertrekken.

Connie komt redelijk ongeloofwaardig over.  Aan de ene kant is hij de knapste man die je je voor kunt stellen en tevens een held vanwege zijn werk als brandweerman. Ook heeft hij, zoals hij zelf zegt, alles voor Sierra over. In het boek staat dat hij Sierra alle ruimte wil geven terwijl hij tegelijkertijd enorm opdringerig overkomt. 

Dan is er nog een aparte verhaallijn over Tom. Carr schrijft in haar voorwoord dat ze Tom beter wilde leren kennen, dit zal dan ook de reden zijn waarom hij een verhaallijn heeft in Voet bij stuk. Wat jammer is, is dat deze verhaallijn zich nauwelijks verweeft met Sierra terwijl het grootste deel van het boek over haar gaat. Hierdoor voelt het alsof Tom er een beetje tussen gepropt is. Carr had zijn verhaallijn of beter kunnen verweven of ze had hem in een eventueel derde deel van deze serie beter tot zijn recht kunnen laten komen

Naast Tom zijn er nog enkele personages die aangestipt maar niet uitgediept worden. Ik begrijp bijvoorbeeld nog steeds niet hoe het nou zit met Neely en uit het personage Moody had Carr meer kunnen halen. Alyssa heeft ook een aparte rol, net niet, net wel. Ze komt net wel een beetje aan bod maar net niet genoeg om een personage te zijn dat ertoe doet. 

Ik weet niet of er nog een deel komt maar het is zonde dat deze personages een beetje blijven bungelen in dit boek. Uiteindelijk is Voet bij Stuk een feelgood roman, dat stukje is ook gelukt. Als je houdt van boeken met een rustig verhaal en niet al te veel spanning dan is dit best een aardig boek al had het in en stuk minder bladzijdes verteld kunnen worden.

Recensie: Voet bij stuk - Robyn Carr