Recensie: De dood zingt in Napels RECENSIE

Recensie: De dood zingt in Napels - Maurizio de Giovanni 

Napels, 1931. Een bittere wind raast door de straten van de stad. Het Koninklijk Theater San Carlo staat op het punt om een spectaculaire opera uit te voeren, met in de hoofdrol 's werelds grootste tenor, Arnaldo Vezzi. Maar een paar minuten voor aanvang wordt de arrogante operazanger dood aangetroffen in zijn kleedkamer. Vermoord. Het is een zaak voor de mysterieuze, terughoudende commissaris Ricciardi, de meest succesvolle en gevreesde detective in Napels. Zal zijn onverklaarbare gave hem ook dit keer helpen?

Maurizio de Giovanni heeft met De dood zingt in Napels weer eens een ouderwets goede detective geschreven. Het doet je denken aan de boeken van Agatha Christie met een duidelijk begin en einde en natuurlijk de vraag: wie heeft de moord gepleegd? Maurizio de Giovanni laat met De dood zingt in Napels duidelijk de liefde voor 'zijn' stad zien. Met prachtige volzinnen benoemt hij de straten en pleinen en waan je jezelf in de jaren '30. Het verhaal is zeer goed uitgewerkt, dit blijkt vooral uit de opera's die worden beschreven. De hoofdpersonage, Ricciardi, wordt zo levendig beschreven, alsook zijn directe medewerker, Raffaele Maione, de adjunct-hoofdcommissaris Garzo en zijn bode Ponte dat je regelmatig het gevoel hebt bij ze in het kantoor te staan.

Ricciardi blijkt een uitstekende detective te zijn, met veel liefde voor zijn vak, ook al heeft hij het gevoel dat hij niet anders kan dan dit vak naar behoren uit te oefenen. In zijn jeugd heeft hij een trauma opgelopen doordat hij een persoon heeft gezien die vermoord was. Sindsdien ziet hij overleden personen, die hem hun gemoedstoestand laten zien op het moment van overlijden.

Hij woont in zijn appartement waar zijn oude kindermeisje, Rosa, zijn hele leven al voor hem zorgt en die weet dat hij deze personen kan zien. Sinds zijn jeugdtrauma wordt dit het Voorval genoemd. In het nabijgelegen huis woont zijn buurmeisje, Enrica, waar hij verliefd op is maar dit nooit tegenover haar heeft uitgesproken. Zij zal hem ongemerkt helpen met zijn onderzoek naar de moord op de operazanger Vezzi. Wat De Giovanni goed laat zien, is de tweedeling in de stad van arm en rijk. Naar zijn mening hebben de moorden die plaatsvinden altijd te maken met Liefde of Honger. Dat blijkt ook weer bij het oplossen van deze moord. Wat verrassend is, is het nawoord. Hierin blijkt Maurizio de Giovanni zelf een gesprek te hebben met zijn hoofdpersonage, Ricciardi.

Het is een feest van begin tot eind om deze goed opgebouwde detective te lezen! De dood zingt in Napels is niet zozeer een heel erg spannend boek wat je op het puntje van je stoel laat zitten, maar de spanning wordt rustig opgebouwd. Een aanrader voor iedereen die houdt van detectives en Italië!

Recensie: De dood zingt in Napels - Maurizio de Giovanni