Recensie: De prooi van de tijger RECENSIE

Recensie: De prooi van de tijger - Wilbur Smith

Wanneer zijn stiefvader overlijdt en grote gokschulden achterlaat, moet Francis Courtney afscheid nemen van zijn comfortabele leven in Devonshire. Hij vlucht weg en reist richting Kaapstad. In Kaapstad wil hij namelijk zijn oom Tom Courtney vinden. Deze oom heeft jaren geleden zijn vader vermoord en hij is vastberaden om zijn vaders dood nu alsnog te wreken. Maar als hij Tom vindt, wordt zijn wereld nog meer op zijn kop gezet...

Ook de neef van Francis, Christopher Courtney neemt afscheid van zijn veilige en bevoorrechte leven, dat hij heeft als zoon van de belangrijke gouverneur Gus Courtney. Hij gaat op avontuur en wil zichzelf bewijzen tegenover de wereld. Zijn reis is vol verraad en bedrog, en dat verandert hem. Wat voor persoon wil hij zijn?

De prooi van de tijger is alweer het zestiende deel in de Courtney-reeks van Wilbur Smith. Smith begon al in 1964 met het schrijven van de Courtney-reeks, die zich vooral in India en Afrika afspeelt. De delen van de reeks volgen elkaar niet allemaal chronologisch op, maar vormen een soort web van familieverhalen, en zijn dus ook vrij goed los van de reeks te lezen. Opmerkelijk is dat dit deel niet alleen door Wilbur Smith geschreven is maar in samenwerking met de auteur Tom Harper. Tom Harper heeft veel historische romans geschreven en aangezien dit deel zich in achttiende eeuw afspeelt, past het goed bij zijn expertise.

In De prooi van de tijger volgen we voornamelijk Francis, Christopher en Tom Courtney. Vooral Francis en Christopher maken een opmerkelijke karakterontwikkeling door. Beide neven hebben een beschermde opvoeding gehad maar staan nu voor moeilijke keuzes in hun leven. Ze gaan echter op totaal verschillende manieren om met de gebeurtenissen die ze meemaken.

Het boek is vrij dik en er worden veel ondersteunende personages geïntroduceerd. De familie Courtney is heel groot en daarnaast maken ook veel andere personages kort hun opwachting in het verhaal. Dat zijn gelukkig overigens vaak wel interessante personages, maar ze komen maar even in beeld en dan verdwijnen ze weer. Dit is jammer voor de diepgang en haalt bovendien ook vaart uit het verhaal.

Smith heeft een heel beschrijvende schrijfstijl en gebruikt simpele bewoordingen. Er zit bovendien genoeg actie in het boek, er zijn veel gevechten en die worden uitgebreid beschreven. Ook is er veel aandacht voor lust en liefde. De vele verhaallijnen worden langzaam bij elkaar gebracht, hoewel ontmoetingen tussen de personages regelmatig van het toeval afhangen.

De prooi van de tijger is een historische roman vol gevechten, verraad en romantiek. Toch mist het verhaal wat diepgang, en dat maakt het leuk als je zin hebt in actie en intrige.

Recensie: De prooi van de tijger - Wilbur Smith