Recensie: De herderskroon RECENSIE

Recensie: De herderskroon - Terry Pratchett

De Herderskroon is het laatste boek in de reeks van de Schijfwereld en het laatste boek dat Terry Pratchett voor zijn dood in 2015 heeft geschreven.

De Herderskroon gaat over Tiffanie Verweerd die na het overlijden van Opoe Wedersmeer de onofficiële leider van de heksen wordt. Maar is ze daar wel klaar voor? Ze vindt het zelf maar lastig om in de schoenen te stappen van de bijzondere heks die opoe Wedersmeer was. Maar dan wordt het land bedreigd door een grote groep elfen en moet Tiffanie alle zeilen bijzetten om ze te kunnen verslaan.

In dit heerlijke fantasieboek keren we terug naar de bekende Schijfwereld waar Terry Pratchett al meerdere keren over geschreven heeft. Ook lezen we in dit boek weer mee met het personage Tiffanie Verweerd die ook al in eerdere boeken van Terry is verschenen. Ondanks dat er af en toe verwijzingen worden gemaakt naar andere boeken is De Herderskroon prima te volgen als je de andere boeken niet gelezen hebt. De wereld waarin De Herderskroon zich afspeelt wordt goed uitgelegd en uitgediept zonder dat het langdradig wordt. Als lezer kan je je de wereld goed voorstellen, waardoor het boek hierdoor een extra laag krijgt. 

Daarnaast heeft het boek echt een heel eigen sfeer, dit komt onder andere door het ietwat oude taalgebruik, zo zegt een van de personages dat ze "een uiltje gaat knappen". Dit leest echter helemaal niet vervelend, maar voegt juist iets toe aan het fantasie element in het verhaal. Wat daarnaast heel bijzonder is, is de taal die ontwikkeld is voor de wezens die Fiegels genoemd worden. Achterin het boek is ook een Fiegelse woordenlijst te vinden. Hierin worden alle vreemde woorden uitgelegd die in het boek worden gebruikt. Een voorbeeld hiervan is Labbekak dat slappeling betekend. Maar ook zonder de woordenlijst te hebben gelezen snap je uit de context van het verhaal wat de woorden moeten betekenen en het stoort de leeservaring dan ook niet als je niet de precieze betekenis van een woord weet. 

Ook is er veel humor in het verhaal verwerkt waardoor je meermalen hardop moet lachen. Een van de vele voorbeelden van de humoristische schrijfstijl van Terry Pratchett is de volgende: "Elke keer dat Tiffanie Jannie zag leek de kleine kelda weer een beetje dikker en een beetje ronder. Voor die heupen was heel wat nodig geweest en Jannie was op dit moment druk bezig om ze nog breder te maken door het verorberen van wat wel een halve schapenbout tussen twee plakjes brood leek. Dat was een hele prestatie voor een Fiegel van maar vijftien centimeter lang en naarmate Jannie bleef groeien en een wijze oude kelda werd, zou het wordt 'gordel' niet langer op iets duiden om haar rokje mee op te houden, maar louter op iets om haar evenaar mee aan te geven."

Er is ook wel een minpuntje te benoemen aan het verhaal. Dit is namelijk dat ondanks de fijne schrijfstijl en het leuke verhaal, je toch niet helemaal het verhaal in gezogen wordt. Je blijft er als het ware op een afstandje naar kijken en wordt niet echt het verhaal in gezogen. Als lezer merk je dat je hierdoor niet altijd helemaal meeleeft met alle karakters en het zou prettig geweest zijn als je als lezer iets meer betrokken zou zijn geweest bij het verhaal.

Wat wel erg leuk gedaan is, is dat er bij elk nieuw hoofdstuk een prachtige kleine illustratie staat. Deze illustratie past perfect bij het onderwerp van het nieuwe hoofdstuk. Als lezer kijk je elke keer weer uit om de illustratie te bewonderen die bij het volgende hoofdstuk zal staan.

De Herderskroon is een heerlijk fantasie boek van de onlangs overleden Terry Pratchett. De eigen schrijfstijl van deze auteur zorgt voor een bijzondere leeservaring. Ondanks dat je door deze schrijfstijl niet altijd helemaal het verhaal in gezogen wordt, doet dit geen afbreuk aan het verhaal van dit boek.

Recensie: De herderskroon - Terry Pratchett