Recensie: Spoetnik RECENSIE

Recensie: Spoetnik - Martijn Neggers

In Spoetnik volgen we de 32-jarige Amsterdamse Joris van de Werf, die vanwege zijn werk naar het Brabantse Helmond verhuist. In Helmond gaat hij werken op een middelbare school als docent (Mens en Maatschappij). Hij komt te wonen in een kleine straat, de Spoetnikstraat, waar slechts negen huizen staan. De mensen uit de Spoetnikstraat zijn niet bepaald gek op buitenstaanders en al helemaal niet op Amsterdammers. Dan wint Joris ook nog eens de postcodeloterij straatprijs in zijn eentje. Dit maakt hem allesbehalve populair in de straat. Hoe zal dit alles uiteindelijk uitpakken voor Joris?

Spoetnik is een fictief verhaal dat zich afspeelt in een echt bestaande straat in Helmond-Noord. De mensen uit de Spoetnikstraat vormen een groep met elkaar. Ze zijn stug en op zichzelf, buitenstaanders komen er absoluut niet tussen. Er heerst daar in de straat geen Brabantse gezelligheid, de fijne sfeer is ver te zoeken! Martijn Neggers heeft een mooi groepje personages neergezet die je zelf liever niet als je buren wilt hebben.

Joris is een doorzetter, hij blijft het proberen om contact te leggen en zich niet over te geven aan de eenzaamheid. Hij probeert oprecht een nieuwe start te maken in Helmond. Joris denkt op een geven moment echt niet voor niks negatief over de Spoetnikstraat. Vanaf het begin probeert hij leuk en gezellig om te gaan met zijn buren, maar tevergeefs. Alles heeft hij geprobeerd, maar een Amsterdamse loser moeten ze daar gewoon niet. Ze doen onbeschoft, negeren hem, schelden hem uit, halen rot geintjes uit, vernielen spullen van hem, pesten en treiteren hem. Een ander had het allang opgeven maar Joris niet, hij gaat door tot het bittere eind.

Het verhaal in Spoetnik is onderverdeeld in vier gedeeltes en in elk gedeelte staat iemand centraal die op dat moment een rol speelt in Joris zijn leven. Zo heb je Gaston (van de postcodeloterij), Manfred (Directeur van de middelbare school waar hij werkt), Wilfried (De nieuwe buurman in de straat) en Sharmayne (De buurvrouw van de luidruchtige sex). Daarnaast schrijft Joris ook brieven met alles wat er speelt, die hij richt aan de vorige bewoner van zijn huis. Het zijn een soort van samenvattingen van de gebeurtenissen en gedachtespinsels die Joris op dat moment heeft. Door het verhaal heen zitten ook flashbacks naar Joris zijn jeugd, die ook niet bepaald rooskleurig was. Al met al krijg je inzichten vanuit verschillende hoeken die het verhaal compleet maken.

De schrijfstijl van Martijn Neggers is vlot maar ook wel wat eentonig, soms zelf saai. Er zitten heel wat Brabantse woorden, zinnen en zelfs stukken van liedjes in. Het dialect is zeker iets waar je een paar keer van in de lach gaat schieten.

Een paar minpunten aan Spoetnik zijn, ten eerste dat het verhaal op een geven moment wel erg negatief en zelfs depressief is. De eenzaamheid van Joris spat van de bladzijden. Het sfeertje is niet echt hoopvol, iets waar je dus wel van moet houden in een verhaal. Ten tweede het groepsgedrag en sommige personages uit de straat die je af en toe op de zenuwen werken, de één zal hier tijdens het lezen beter tegen kunnen dan de ander, het is waarschijnlijk een kwestie van smaak.

Martijn Neggers schreef eerder al zijn debuutroman met de titel "de mensen die achterbleven" deze kwam uit in 2016.

Recensie: Spoetnik - Martijn Neggers