Recensie: De winter voorbij RECENSIE

Recensie: De winter voorbij - Isabel Allende

Een verhaal waarin meerdere boodschappen schuilgaan. Het nieuwste boek van Isabel Allende: De winter voorbij is een verhaal met een winters tintje. Het is december 2015 in New York. Een zware sneeuwstorm teistert de stad. Drie personen spelen een grote rol in dit verhaal: Lucía, Richard en Evelyn. In het begin leer je vooral Lucía en Richard kennen; twee hele verschillende mensen die zich stiekem aangetrokken voelen tot elkaar. Al vrij snel ontmoeten beide personages de jonge Evelyn. Iemand waar je in tegenstelling tot Lucía en Richard weinig hoogte van krijgt. Uiteindelijk blijkt dat ze een slachtoffer van jeugdbendes in haar vaderland is. Daarom is ze naar de Verenigde Staten gevlucht. Ze leidt een rustig leven als kinderoppas, tot ze aangereden wordt door Richard. Dit is tevens hun eerste ontmoeting. Vanaf dit moment raken de levens van deze drie personen verstrengeld. Samen moeten zij zich ontdoen van een lijk, een pistool en een auto.

Het thrilleraspect van De winter voorbij wordt een beetje naar de achtergrond gedrukt door de beschrijving van de personages. Allende vertelt de achtergrondverhalen van de personages erg uitgebreid. Een ietwat luchtigere benadering op de personages en manier van vertellen zou het verhaal ten goede komen. Het is dan ook geen boek dat je even snel doorleest. De hoofdstukken worden afgewisseld door de verschillende perspectieven van Lucía, Richard en Evelyn. Alle drie personen met een compleet verschillend leven. Dit geeft ook weer dat elke persoon een andere kijk heeft op een bepaalde situatie. Uiteindelijk draait het verhaal om hoe één gebeurtenis de levens van drie individuen samen kan brengen. Erg mooi is hoe ze het liefdesleven van een oudere op een jeugdige manier beschrijft. Allende maakt duidelijk dat liefde geen grenzen kent en op oudere leeftijd nog steeds hetzelfde is.

Dat er meerdere boodschappen in dit verhaal zitten wordt al snel duidelijk. Dit maakt het ook een beetje onoverzichtelijk. Zo wordt de geschiedenis van Zuid-Amerika uitvoerig beschreven voor de geïnteresseerden onder ons. Het boek snijdt veel serieuze thema’s aan; alle hoofdpersonen hebben een traumatisch verleden en zijn of waren migranten. Er wordt zelfs een sneer uitgedeeld naar Donald Trump. Ze heeft het over:  ‘’de door de walgelijke verkiezingscampagne van Donald Trump ontketende xenofobie jegens latino’s’’. Dit voelt een beetje misplaatst in een roman. Allende laat duidelijk haar mening horen in De winter voorbij en probeert een boodschap over te brengen. Een positief aspect is de sfeer –en ruimtebeschrijving in dit boek. Niets wordt aan de verbeelding overgelaten.

Een aantal ontwikkelingen in het boek zie je ook al vroeg aankomen, maar dat is niet heel storend. Het einde van De winter voorbij doet zijn genre eer aan. De liefde tussen twee personages bereikt naar verwachting zijn hoogtepunt. Een niet al te spannend einde dus. De winter voorbij is een roman over immigratie en vriendschap waarbij spanning soms ontbreekt.

Recensie: De winter voorbij - Isabel Allende