Recensie: Blijven eten RECENSIE

Recensie: Blijven eten – Lars Charas

In Blijven eten neemt Lars Charas onze eetgewoonten onder de loep. Tegenwoordig is de functie van voedsel niet enkel meer het in leven houden en aansterken van de mens, maar ook een vorm van ontspanning.

Etentjes, luxueus koken,… het is nog moeilijk weg te denken uit ons leven. We zijn zo veel met eten bezig maar denken amper nog aan de herkomst ervan, alles lijkt zo vanzelfsprekend te zijn. Uiteraard kunnen al deze veranderingen en aanpassingen niet zonder gevolg zijn. De impact op de aarde, de gevolgen voor de natuur en alles wat hierrond hangt vind je allemaal uitgebreid terug in dit boek.

Blijven eten is eerder een informatief boek dan een kookboek. Auteur Lars Charas beschrijft de huidige problemen, de impact op de aarde en de manier waarop wij als mens zelf aan de slag kunnen met het redden van de aarde, allemaal in uitgebreide hoofdstukken.

Deze enorme hoeveelheid aan informatie is erg interessant en op een eenvoudig te begrijpen manier weergegeven. Geen onverstaanbare termen en saaie informatie maar duidelijke taal en praktische oplossingen waar je effectief mee aan de slag kan.

Buiten een bron aan informatie bevat het boek ook een hoofdstuk met recepten. Hier ben ik persoonlijk minder enthousiast over. Hij geeft aan dat we onze eetgewoonten moeten veranderen, en daar kan ik mij ook in vinden, maar ik vrees dat de ingrediënten die in zijn recepten gebruikt worden ook voor een grote ecologische voetafdruk gaan zorgen als ze naar België of Nederland gehaald moeten worden.

Zowat 90% van de ingrediënten zijn onvindbaar in België of Nederland, soms zelfs niet in Europa. Als ik voor een recept kwallen uit Japan moet laten overkomen en houtkrullen van een boom die in de tropen staat, dan zorgt het vervoeren hiervan volgens mij ook voor een grote vervuiling van de aarde. Realiseerbare recepten met producten uit eigen land zie ik dan beter passen bij dit concept.

Uit het hoofdstuk met recepten koos ik twee recepten om uit te testen, hierbij baseerde ik mijn keuze vooral op de haalbaarheid van de recepten. Ik koos voor de bosbessen pepermunt rejuvelac smoothie en de macarons van paranotenmeel.

Recept 1: Bosbessen pepermunt rejuvelac smoothie

Deze fruitige smoothie sprak me aan omdat ik erg van bosbessen hou en de ingrediënten kon vinden in mijn buurt. Toch is dit recept met zes ingrediënten zeker niet te onderschatten. Er kroop erg veel tijd in het laten weken van de tarwekorrels die drie dagen lang 2 tot 3 keer per dag gespoeld en in water gezet moesten worden. Daarna moesten ze nog 2 dagen in een afgesloten pot fermenteren.

Eens dat proces klaar is gaat het bereiden van de smoothie gelukkig wel vrij snel, het is dan nog een kwestie van de ingrediënten blenden, zeven en samenvoegen tot een smoothie. Maar je bent wel vijf dagen bezig aan één smoothie.

Hoewel de smoothie zelf erg lekker was, is dit recept vanwege de lange bereiding niet voor herhaling vatbaar. Je moet al dagen alles voorbereiden en klaarmaken om bijna een week later je smoothie te kunnen drinken, voor mij persoonlijk is dit naast het werk en gezinsleven te veel werk voor slechts één drankje.

Recept 2: Macarons van paranotenmeel

Macarons maakte ik nooit eerder dus voor mij was dit een heel nieuw recept. Voor je het deeg van de macarons kan maken moet je eerst het meel van paranoten maken.

Paranoten vind je in bijna elke Nederlandse en Belgische supermarkt dus het recept was zeker realiseerbaar. Het enige vreemde en vooral verwarrende vond ik dat men aangeeft om 610 gram meel te maken terwijl je voor het uiteindelijke recept maar 250 gram nodig hebt. Waarschijnlijk kan je dit meel wel bewaren maar de hoeveelheid is dan te veel voor één portie en te weinig voor drie porties, je zit altijd met een overschot aan meel en dat is wel onhandig.

Het bereiden van het deeg ging vrij vlot. Wel vond ik het deeg eerder vast dan soepel dus het spuiten met de spuitzak ging een heel stuk moeizamer dan aangegeven in het boek. Als gevolg hiervan leken mijn macarons niet echt op de macarons van de foto in het boek. Die van mij waren donkerder en minder glad.

Toch waren ze ondanks hun andere opzicht wel erg lekker. Ik vond ze net iets te zoet maar het zure van de yoghurt bracht dit gelukkig wel mooi in evenwicht.

Dit boek krijgt van mij 2/5 hartjes. Blijven eten is een mooi vormgegeven boek met een enorme bron aan informatie. Auteur Lars Charas weet waarover hij spreekt en krijgt jou als lezer mee in zijn verhaal. De recepten zelf vond ik dan weer erg tegenvallen, vooral omdat ze bijna onmogelijk realiseerbaar zijn vanuit dit deel van Europa en de impact op de aarde daardoor volgens mij even groot blijft. Om deze reden krijgt het boek van mij maar twee hartjes.

Recensie: Blijven eten – Lars Charas