• onze waardering

Recensie: Vergeten verdriet RECENSIE

Recensie: Vergeten verdriet - Eline Trenson

‘Vita’, het Latijnse woord voor leven en de naam van de overleden dochter van Johannes. In Vergeten verdriet pent Johannes jaren na de dood van zijn dochter zijn herinneringen aan haar neer ter nagedachtenis. Johannes heeft zijn leven na haar dood nooit meer kunnen “leven”, maar hij wil niet dat ze vergeten wordt en daarom schrijft hij zijn laatste eerbetoon aan haar.

Vergeten verdriet is de debuutroman van klinisch psycholoog en psychotherapeute Eline Trenson. De roman geeft een kijk in de denkwijze en een mogelijk rouwproces van de mens, gebaseerd op waarnemingen en ervaring vanuit haar werk. Het concept raakt je als mens direct, want het verliezen van je kind is je grootste angst.

Toch is het verhaal een beetje dubbel. Het lijkt niet helemaal te kloppen. Zo passen de herinneringen van Johannes niet in de tijdgeest van ruim dertig jaar geleden. Ook het taalgebruik verloopt niet vloeiend en past niet altijd bij het karakter. In zijn herinneringen en mijmeringen gebruikt Johannes veel peutertaal. Maar dan nog geen bladzijde later bezigt de stokoude man hypermoderne Engelse termen, die helemaal niet bij zijn lifestyle en leeftijd passen.

Het boek mist ook een verhaal. Het boek heeft geen inleiding en bestaat uit een samenraapsel van losse flarden. Het leest een beetje als een dagboek, maar dan zonder enige structuur. Daarnaast moet je zelf ook wel thuis zijn in de kinderwereld. Als je niet op dezelfde manier als Johannes naar kinderen kijkt, ga je je ergeren aan het vele gebruik van verkleinwoorden, peutertaal en de verheerlijking van zijn dochter.

Toch heeft het boek ook zeker zijn charme. Het is interessant om de karakterontwikkeling van Johannes te volgen. Hij probeert zijn gedachten zo goed mogelijk op papier te zetten, maar hij vindt niet altijd de juiste woorden. Door zijn twijfels bevat het boek heel veel herhalingen. Dit is zonde, omdat deze herhalingen en eindeloze redeneringen het verhaal langdradig maken. 

Wat Eline Trenson heel goed heeft toegepast in Vergeten verdriet, is het gebruik van witregels/ruimtes. Er wordt op tijd een “denkpauze” ingelast door een blanke bladzijde of een witregel om als lezer even na te kunnen denken over de gelezen tekst en te beseffen hoeveel impact Vita had op het leven van Johannes en Hélène. Iets wat je als buitenstaander niet altijd beseft. Het boek is echter zo persoonlijk geschreven dat het niet aansluit op iedereen, waardoor er wrijving kan ontstaan tussen Johannes en de lezer.

Vergeten verdriet is geïnspireerd door het boek Godenslaap van Erwin Mortier. Dat zie je terug in de schrijfstijl, de namen van de personages, de verhaallijn en het citaat in het dankwoord. Maar het is geen Mortier en daardoor schiet het boek tekort.

Kortom, Vergeten verdriet is een bijzonder boek. Het concept is gewichtig en wordt op een vernieuwende wijze weergegeven. Maar voor mij is de uitwerking niet het je van het. Er zijn teveel minpunten, die het verhaal ontkrachten en het concept teniet doen.

Recensie: Vergeten verdriet - Eline Trenson

Vergeten verdriet

  • Onze waardering:

             
  • Members waardering:

    1  2  3  4  5 
    (0 stemmen)
  • Omschrijving:

    Beeld je in: je hebt een droom van een dochter maar wanneer ze vijf is, slaat het noodlot toe. Het ondenkbare gebeurt. Je kind sterft aan een hartkwaal en jij blijft verweesd achter. Hoe ga je om met zo'n immens verdriet?
    In Vergeten verdriet is de ik-verteller pas als oude man in staat om het verlies van zijn dochtertje onder ogen te zien en de herinneringen aan haar toe te laten. Na het overlijden van zijn vrouw zet hij zich aan het schrijven in een poging om haar nagedachtenis levend te houden. Zijn innerlijke monoloog start als een rauwe weerslag van pijn en onmacht, maar gaandeweg ontdekt hij hoe bevrijdend het herinneren werkt.

     

Meer info

Nieuwste artikelen

  • Nachttrein naar Marrakesh - Dinah Jefferies

  • Met hart en ziel - Katarina Widholm

  • De geest in het plafond - Emily Jackman

  • Een schot in de roos - Iris Visser

  • Drie dagen in augustus - Anne Stern

Gerelateerde artikelen

  • How to: een geweldige recensie schrijven in 9 heldere stappen

  • Recensie: De zeven zussen

  • Gezocht: recensenten

  • Recensie: Match

  • Recensie: De zeven zussen - Storm

Zoek in artikelen