Recensie: De erfgename RECENSIE

Recensie: De Erfgename – Ellen de Vriend

Stel, je man is verdwenen en iedereen doet alsof jij er iets mee te maken hebt. Wat doe je dan? Britt moet het raadsel van haar man oplossen en krijgt daarbij weinig hulp van de mensen om haar heen. Vol wanhoop en vragen start ze een zoektocht om terug te krijgen wat ze ineens mist. Tijdens de reis merkt ze echter dat er nog veel meer geheimen zijn verbonden aan dit drama. Aan de andere kant van het verhaal staat Mara, een aandoenlijke vrouw die het overzicht kwijt is geraakt. Een zieke moeder, een baan die niet genoeg verdient en schulden. Hoe kom je daar weer boven op? En hoe ver kun je je normen en waarden rekken als je iets echt nodig hebt? Je leest het in De Erfgename.

Wat het meeste opvalt aan het boek is dat dit scenario ons allemaal zou kunnen overkomen. Wanneer je een boek leest dan denk je normaal wel: de hoofdpersoon moet het anders aanpakken! In De Erfgename gebeuren er allemaal dingen waar je machteloos in staat en wanhopig van wordt. De geheimen komen dichtbij huis en je gaat je ineens afvragen hoe goed je de mensen waar je van houdt echt kent. Het stapje van het boek naar je eigen realiteit verhoogt de spanning. Dit is natuurlijk een heel belangrijk aspect van een thriller. Ellen de Vriend voert dat hier perfect uit. De complexe, maar wel goed volgbare, verhaallijn zorgt dat dit boek net even iets extra’s heeft. Dat ene wat zorgt dat je De Erfgename herinnert, ook na een tijdje.

Wat betreft de karakters zijn deze goed uitgedacht. Britt is misschien een iets te geweldige zakenvrouw en Mara is misschien iets te hulpeloos, maar over het algemeen zijn ze geloofwaardig. In het boek wordt afwisselend geschreven vanuit het perspectief van Britt en Mara. Doordat je beide kanten van het verhaal leest krijg je meteen een diepere kijk op de tragedie. Het is ook leuk dat de dochters van Britt een belangrijke rol spelen in het onthullen van het geheim terwijl ze eigenlijk nog hartstikke jong zijn. De verbondenheid tussen moeder en dochters verwarmt je hart. Er staan ook nog vrienden en familie om de hoofdpersonen heen. Je ziet hoe het volledige netwerk om gaat met de spanning. Ellen de Vriend houdt hierin een goede balans tussen mensen introduceren in het verhaal maar dit niet te langdradig maken.

Emotioneel gezien is De Erfgename een fijn boek. Je verbindt met mensen, hebt een duidelijke kant die je kunt steunen en de nare emoties worden altijd gebalanceerd door de blije momenten. Je wil het boek uitlezen en daarna heb je weer meer zin om wat van je leven te maken. De emoties in het boek zijn echt, niet te buitensporig en je vindt herkenning  wanneer je het leest.

Kortom: een leuk en spannend boek wat je meesleurt in het leven van Britt en Mara.

Recensie: De Erfgename – Ellen de Vriend