Recensie: De stille vallei RECENSIE

Recensie: De stille vallei - Nora Roberts

De stille vallei is het derde en laatste deel van de Cirkel-trilogie van Nora Roberts. In dit laatste deel probeert de cirkel, die Liliths vampierleger moet verslaan, het volk achter zich te krijgen. Als ervaren krijger en vrouw van adel speelt Moira daarin een belangrijke rol. En alsof die verantwoordelijkheid nog niet genoeg is, merkt ze dat ze vaker dan haar lief is denkt aan Cian. Maar hij is een vampier en staat aan de kant van de vijand. Een relatie is dus nagenoeg onmogelijk.

Om de man van wie ze houdt te overtuigen om te kiezen voor het goede, heeft ze al haar intelligentie nodig, en een vleugje magie. Maar Lilith heeft zich eeuwenlang kunnen voorbereiden op dit gevecht en is niet van plan ook maar één krijger te laten gaan.

In De stille vallei zijn de hoofdrollen weggelegd voor Cian en Moira, die in de vorige delen al door lieten schemeren gevoelens voor elkaar te hebben. Nora Roberts beschrijft de gesprekken tussen Cian en Mora levendig en met veel humor. De passie tussen hen beide spat van de pagina’s. Niet dat dit verhaal onverwacht komt, maar dat mag de pret niet drukken. Nora Roberts neemt je mee in hun hartstocht. “Hij wilde dat ze kletsnat zou zijn, verdrinkend in alle sensaties, zodat ze nergens meer aan kon denken en niet langer zenuwachtig zou zijn. Haar slanke, soepele lichaam dat verwachtingsvol was verstijfd, ontspande zich. Het werd weer warm en zacht door de erotische stroming van bloed onder de huid.”

Het verhaal van De stille vallei is niet alleen maar rooskleurig. Naast de passie is er een spannend verhaal over het einde van de wereld door een leger van demonen. Veldslagen worden voorbereid en uitgevoerd en burgers worden getraind om te vechten. Nora Roberts weet hier de spanning zodanig op te bouwen, dat je als lezer naar het puntje van je stoel verplaatst. Ook al weet je stiekem in je achterhoofd al wel wie er gaat winnen. Tijdens de veldslagen gaat het er soms hard en bloederig aan toe. En aangezien de auteur een kei is in beeldend schrijven, had het van mij soms wel iets minder bloederig gemogen. Wat Roberts goed doet in De stille vallei is dat ze wisselt van perspectief en je als lezer het verhaal van Lilith hoort. Je leest hoe zij ooit een vampier is geworden en hiermee dwingt Lilith toch een stukje respect af, ondanks dat ze gewoon de slechterik is in het boek.

Je krijgt tijdens het lezen van De stille vallei te maken met veel verschillende emoties. Roberts laat je meeleven met de Cirkel van Zes, meelachen en meehuilen. Je zit op het puntje van je stoel, terwijl het verhaal eigenlijk geen grote verrassing is. Het is misschien zelfs een beetje voorspelbaar. Toch is dit absoluut niet hinderlijk, De stille vallei is meesterlijk geschreven.

Deel 3 van de Cirkel-trilogie is prima afzonderlijk te lezen. Toch raad ik aan eerst deel 1 en 2 te lezen. Zo kom je beter in het verhaal en leer je de personages kennen.

De stille vallei sla je met een tevreden gevoel en een lach op je gezicht dicht. Heerlijk geschreven, deze trilogie.

Recensie: De stille vallei - Nora Roberts