Recensie: Dansen met de duivel RECENSIE

Recensie: Dansen met de duivel - Gard Sveen

Het verhaal van Dansen met de duivel vindt plaats waar het boek De hitte van de hel stopte. Politieman Tommy Bergmann is ervan overtuigd dat de meervoudige seriemoordenaar Jon-Olav Farberg nog leeft, ondanks dat zijn superieuren bij het politiebureau beweren dat hij in de verbrandingsoven is omgekomen. Direct na het vermeende overlijden van Farberg wordt het dertienjarig meisje Amanda vermist. 

Doordat Tommy het mysterie niet los kan laten, wordt hij op non-actief gezet. Hij besluit zijn eigen onderzoek te gaan doen. Dit brengt hem in Litouwen, bij een oude sekte die lichaamsdelen wegsnijdt om haar leden te verlossen van zonden. Voor iemand die vreselijke daden heeft begaan is volgens deze sekte maar één oplossing: een veertienjarig meisje die geboren is onder het sterrenbeeld Ram moet geofferd worden. Tommy begint een race tegen de klok, want Amanda zal een paar dagen na zijn aankomst in Litouwen veertien jaar worden. 

Dansen met de duivel is niet als losstaand boek te lezen. Het boek geeft aan het begin wel een beknopte samenvatting van het voorgaande boek, maar dit is te weinig wanneer de lezer het vorige boek niet gelezen heeft. Het is ontzettend verwarrend, omdat er door schrijver Gard Sveen vanuit wordt gegaan dat het vorige boek gelezen is. Personages krijgen geen introductie en het is voor de lezer totaal niet duidelijk wat er aan de hand is en welke kennis de lezer al moet hebben om Dansen met de duivel te kunnen begrijpen.

De schrijfstijl van Sveen maakt daarentegen veel goed. De spanning wordt goed opgebouwd en er gebeurt veel. Daarnaast gaat het verhaal deels over de Skoptsy sekte en deze sekte heeft echt bestaan in Rusland. De informatie die het boek geeft zorgt voor extra diepgang en kan de interesse van de lezer wekken. Er worden hier en daar subtiele en minder subtiele hints verspreid, waardoor het voor de lezer ook een zoektocht naar de dader wordt. Op veel plekken in het boek plant Sveen een zaadje in het hoofd van de lezer, maar hier wordt niet op teruggekomen. Het lijkt alsof er nog een derde boek uit gaat komen, omdat veel vragen onbeantwoord blijven.

Het boek is vrij dun voor een thriller (237 pagina’s) en mede door de goedlopende schrijfstijl van Sveen vliegt de lezer erdoorheen. Het is een snelle read vol spanning, maar de schrijver had nog meer mysterie kunnen toevoegen aan Dansen met de duivel. De personages hadden meer uitgewerkt mogen zijn en voor lezers die het vorige deel niet hebben gelezen is het één en al verwarring. Dansen met de duivel had een goede uitvalshoek, namelijk de sekte en Litouwen bood de schrijver een mooie kans om cultuur en spanning te verbinden, maar helaas is de uitwerking niet goed genoeg.

Recensie: Dansen met de duivel - Gard Sveen