Recensie: Ik kom je halen RECENSIE

Recensie: Ik kom je halen – Marijke vos

In Ik kom je halen volgen we Lotte. Lotte is al sinds de kleuterklas bevriend met Sophie, beste vriendinnen door dik en dun. Op dit moment is Lotte Koos-werkeloos en druk op zoek naar een nieuwe baan. Haar beste vriendin Sophie heeft het beter voor elkaar, ze werkt bij het populaire bedrijf Halo Fashion en vertrekt voor een zakenreisje naar New York. Lotte is daar best jaloers op en hoopt dan ook op de baan die net is vrijgekomen in het bedrijf waar Sophie werkt. Als de berichtjes van Sophie vanuit New York langzaam steeds minder vaak komen en op een geven moment zelf uitblijven, weet Lotte dan ook zeker dat er iets mis is. Ze twijfelt geen moment, pakt haar spullen en vertrekt naar New York om haar vriendin te gaan zoeken.

Elk hoofdstuk is genummerd in Las Vegas stijl, wat meteen een heerlijke sfeer schept. Vervolgens komt er steeds al eerste bij een nieuw hoofdstuk een flashback naar een herinnering van Lotte en Sophie samen. Beginnend bij hun eerste ontmoeting en dit vervolgt zich steeds iets verder in hun vriendschap. Daardoor merk je meteen dat hun vriendschap een heel groot thema is in dit boek en dat het als een rode draad door het boek heen loopt. Waar iemand het normaal vreemd zou vinden om na 24 uur radiostilte al meteen op een vliegtuig te springen om te gaan zoeken, is dat in Ik kom je halen helemaal niet vreemd, de vriendschap is te krachtig om dit raar te vinden.

Hoewel Lotte in het begin van het verhaal iets wat rot in haar vel zit en alles tegen lijkt te zitten, is ze wel een leuk en vrolijk personage. In het begin is ze vooral wat jaloers en heeft ze medelijden met zichzelf maar naarmate het verhaal vordert komt ze steeds meer zelfverzekerd en ook vastberaden over. De pech situaties zijn ontzettend grappig neergezet en je lees ze dan ook met een glimlach op je gezicht. Je denkt elke keer bij jezelf: Kan een mens nog meer pech hebben? De ene situatie is nog gekker dan de andere. Misschien is het hier en daar wel wat te ver gezocht of te overdreven maar dat is ook wel gewoon iets dat bij deze chicklit past.

De reis start in New York, maar al gauw loopt dit over in een soort van roadtrip op zoek naar Sophie. Verschillende plekken komen voorbij en het is op sommige stukjes ook best nog wel spannend. Hier en daar springt het verhaal iets wat van de hak op de tak en iets meer uitleg had in bepaalde situaties wel fijn geweest.

De auteur van Ik kom je halen, Marijke Vos heeft een heel blik met leuke, lieve en iets wat gekke personages opengetrokken en iedereen draagt zijn steentje bij aan dit verhaal. Marijke Vos haar schrijfstijl is luchtig, vlot, grappig en vermakelijk. Het is een dun boekje van slechts 180 pagina’s en je vliegt er dan ook in sneltrein vaart doorheen. Eenmaal begonnen met lezen is het boekje moeilijk weg te leggen omdat je gewoon wil weten of het Lotte nu wel of niet gaat lukken om Sophie te vinden.

Kortom, wil je een lekkere luchtige maar toch erg vermakelijke chicklit lezen die je in no-time uit hebt en een verhaal waar vooral vriendschap een grote rol speelt, dan is Ik kom je halen een absolute aanrader.
Hopelijk gaan er nog veel van deze leuke verhalen van Marijke Vos volgen.

Recensie: Ik kom je halen – Marijke vos