Recensie: De minnaar RECENSIE

Recensie: De minnaar – Jet van Vuuren

Als het levenloze lichaam van de bejaarde Charlie Meijer onderaan de trap van haar woning in Amsterdam wordt gevonden, wijst niets op een onnatuurlijke dood. Er wordt verondersteld dat Charlie na een duizeling van de trap is gevallen. Haar kleindochter Dottie denkt daar anders over. Zij kan zich niet voorstellen dat haar levenslustige oma zomaar onwel is geworden en vermoedt dat er sprak is van een misdrijf. Daarin blijkt zij echter de enige. Totdat ze op de uitvaart een paar geheimzinnige mensen uit het verleden van haar oma ontmoet. Als Dottie en haar moeder Alma daarna niet het verwachte familiegeld, maar een forse schuld erven, vertrekt Dottie naar Kreta om op zoek te gaan naar de Griekse minnaar en oplichter van haar oma. Daar ontmoet ze Julia, een oude vriendin van Charlie, en stuit ze op geheimen die rechtstreeks met het verleden van haar eigen moeder te maken hebben. Hoe dichter Dottie bij de waarheid komt, hoe dieper ze in een web van leugens verstrikt raakt.
 

Vanaf het begin is al duidelijk dat Jet van Vuuren flink het tempo houdt in De minnaar. Het verhaal leest lekker door, ondanks dat het nog erg luchtig en oppervlakkig blijft aan het begin. De minnaar is opgedeeld in twee gedeeltes, het toen gedeelte en het nu gedeelte. Het nu-gedeelte gaat over Dottie en hoe zij op zoek gaat naar antwoorden over de dood van haar oma. Het toen-gedeelte gaat over Alma, de moeder van Dottie, en haar jeugd op het eiland Kreta, waar ze tijd doorbracht met haar vriendin Christien. Jet van Vuuren weet op precies de juiste manier de nieuwsgierigheid van de lezer op te wekken door heel langzaam duidelijk te laten blijken wat het verhaal uit het verleden en het verhaal uit het heden met elkaar te maken hebben.

Jet van Vuuren staat bekend om haar thrillers waarin vrouwen de hoofdrol spelen die herkenbaar zijn. Dat heeft ze dit keer ook goed gedaan, want hoofdpersonage Dottie had zo elke vrouw in het leven van de lezer kunnen zijn, ondanks haar “verknipte” kant. Dit maakt het boek leuker om te lezen. Toch zijn er wel bepaalde aspecten die de geloofwaardigheid weer doen afnemen, zoals de vele geheimen die zich maar lijken te blijven opstapelen en bepaald gedrag van de personages, maar ondanks dat is De minnaar wel een heerlijk boek om in één ruk uit te lezen. Ook wordt dit goed gemaakt door de spanning die zich opbouwt als de lezer meer te weten komt dan hoofdpersonage Dottie, waardoor je als lezer nóg meer door wil blijven lezen.

Het is knap hoe Jet van Vuuren de twee verhaallijnen van toen en nu bij elkaar laat komen. De onthullingen en ietwat ongeloofwaardige geheimen zorgen dan misschien wel voor een plottwist die een doorgegronde thriller-lezer vanaf het begin had kunnen zien aankomen, maar dit neemt niet weg dat het een thriller is die de nieuwsgierigheid blijft opwekken. Het is geen nagelbijter vol onverwachte wendingen, maar een lekker luchtig boek vol verassingen. Daarom drie hartjes voor De minnaar.

Recensie: De minnaar – Jet van Vuuren