Recensie: Schuitje varen RECENSIE

Recensie: Schuitje varen – M.J. Arlidge

Hellen Grace komt nog maar net kijken in de politiewereld wanneer er een ongewone aanrijding gebeurt. Als verkeersagente is Helen er als één van de eersten bij maar haar slachtoffer blijkt niet zomaar een doorsnee slachtoffer te zijn van een aanrijding.

Ondanks het feit dat haar collega’s niet lang stil stonden bij de aanrijding, blijft de zaak in Helens hoofd rondspoken. Was het wel een gewone aanrijding, of is er meer aan de hand? Helen besluit zelf op onderzoek te gaan en zet daarmee bijna haar eigen job op het spel. Maar haalt haar onderzoekwerk ook iets uit of blijft ze enkel maar met vragen achter…

Het laatste nieuwe boek van M.J. Arlidge, Schuitje varen, speelt zich af in de periode vóór Iene miene mutte. De meeste van zijn boeken gaan telkens verder vooruit in de tijd maar met dit boek besloot Arlidge ons een kijkje te geven in het leven van Helen voor ze een belangrijke inspecteur werd.

We kennen Helen als een sterke, onafhankelijke vrouw dus het is wel even wennen als je dan terug gaat in de tijd en een jonge, soms onzekere Helen leert kennen. Je herkent als lezer wel enkele specifieke karaktertrekken maar deze zijn hier nog niet zo ontwikkeld als in de andere boeken.

Het lijkt me niet eenvoudig om zo’n sterk en uitgebreid personage terug in de tijd te laten gaan, M.J. Arlidge ging echt naar de basis van Helens personage en gaf ons een ruime kijk op haar leven voor haar carrière als inspecteur. Hoewel de opdracht niet gemakkelijk lijkt, is Arlidge er toch volledig in geslaagd.

Soms is het als lezer ook moeilijk om je na vele verhalen over een bepaald personage plots weer terug te gaan in de tijd. Je kent het personage intussen zo goed dat je bepaalde dingen van hem/haar gaat verwachten, die uiteindelijk niet gebeuren. Ook voor mij was het even wennen en eigenlijk leerde ik Helen Grace weer op een hele andere manier kennen.

M.J. Arlidge weet je met zijn schrijfstijl ook meteen vast te grijpen waardoor je in een mum van tijd volledig in het verhaal zit en soms zelfs vergeet dat er nog een wereld is buiten die in het boek. Zelfs de jongere, nog onbekende Helen Grace wist mij te intrigeren en voor ik het wist zat ik alweer aan de laatste pagina van het boek.

Na het lezen van Schuitje varen bedacht ik mij dat het leuk zou zijn om wat meer over de jonge Helen te lezen en zo stilaan weer naar de Helen uit het eerste boek te evolueren, maar ik vrees dat de schrijver intussen misschien andere plannen heeft met Helen of zelfs een heel ander, nieuw personage. Voorlopig is het spannend afwachten op meer nieuws over Arligde.

Dit boek krijgt van mij 5/5 hartjes. In Schuitje varen zet je plots een hele grote stap in het verleden en leer je het personage van Helen Grace op een andere manier kennen. Omdat je haar intussen door en door kent is het natuurlijk wel even wennen aan de oude Helen maar dankzij de geweldige schrijfkunsten van Arlidge zat ik zoals gewoonlijk weer snel in het verhaal en heb ik ook van dit verhaal weer enorm genoten.

Recensie: Schuitje varen – M.J. Arlidge