Recensie: Het wikkelhart RECENSIE

Recensie: Het wikkelhart - Bertram Koeleman

Het wikkelhart van Bertram Koeleman begint met een vakantie van twee vrienden, Dom en Nick, op het Franse platteland. Dom ambieert een carrière als schrijver en is op zoek naar een goed verhaal. Tijdens deze vakantie zijn de studiegenoten getuige van een optreden van een jonge zangeres. Er vindt een incident plaats, een incident dat hen beiden vormt, een omslagpunt. Het heeft een grote invloed op het schrijverschap van beiden. De verbeelding van Nick wordt aangesproken, in de daaropvolgende jaren werkt hij obsessief aan zijn literaire oeuvre, en niet zonder succes; hij wordt een bestsellerauteur. Bij zijn vriend Dom gebeurt precies het omgekeerde. Al sinds zijn jeugd wil Dom schrijver worden, maar de herinnering aan het incident werpt permanente blokkades op.

Wanneer Nick een nieuwe roman uitbrengt met precies hét incident als uitgangspunt voelt Dom woede en onmacht. Wat geeft Nick het recht om zo'n gevoelig aspect van hun gedeelde verleden openbaar te maken? In de weken na publicatie gaat Doms leven steeds meer parallellen vertonen met Nicks boek. Waar eindigt het boek en begint zijn werkelijkheid? Hoe ver mag een schrijver gaan?

Het wikkelhart laat zien dat Dom steeds verder ontspoort, als gevolg van jaloezie op Nick. Hij lijkt zich steeds meer in de problemen te werken in zijn relatie en met zijn overmatige drankgebruik. Wat hij voelt, ziet en ervaart…. Wat is waarheid en wat niet?

Nick daarentegen is druk met de promotie van zijn boek en de film die in première gaat. Hij staat volop in de spotlight terwijl Dom het onderspit delft. Dom kan het succes van Nick moeilijk verwerken en gaandeweg merk je als lezer dat hij een gespleten persoonlijkheid heeft. Zijn waandenkbeelden krijgen steeds meer de overhand waardoor je als lezer niet meer weet wat werkelijkheid is en wat niet. Dom verliest de grip op zijn leven steeds verder en er komen steeds meer schizofrene trekjes naar boven. Hierdoor rijst het vermoeden dat Dom en Nick deel uitmaken van dezelfde gespleten persoonlijkheid Dominic.

Bertram Koeleman omschrijft de wanen van Dom goed, hij neemt de lezer mee in verschillende waanideeën van Dom. De aangebrachte symboliek is interessant om te lezen, je kunt als lezer zelf interpreteren waar de verhaallijn waarheid bevat en waar enkel de waandenkbeelden van Dom.

Er zit veel herhaling in dit boek. Iedere keer komt hetzelfde terug; succes tegenover mislukking, het schrijven, drank, geweld en jaloezie.

Op een gegeven moment wordt de herhaling echter iets te gortig en gaan de waanbeelden en gedachten van Dom te lang duren. Het begint vervelend te worden, een gevoel van plaatsvervangende schaamte dat je als lezer ervaart door de acties van Dom.

Het eind van Het wikkelhart van Bertram Koeleman voelt als een anticlimax, doorheen het boek wordt je niet veel verder geïnformeerd over hét incident. Tot het einde toe blijft het onduidelijk wat er precies gebeurd is, en dat voelt niet goed. Via flashbacks wordt steeds teruggegrepen op de vakantie in Frankrijk, maar het blijft onduidelijk wat er nu precies is gebeurd, zoals zoveel onduidelijk blijft in dit boek. Zijn het allemaal wanen van Dom of zitten er ook waargebeurde delen in?

Het wikkelhart is een boek dat op meerdere wijzen interpreteerbaar is. Het zet aan tot denken, zet de lezer op het verkeerde been, of juist niet. Wat is waarheid? Wat zijn wanen? Een vraag die je je als lezer zich geregeld zal stellen tijdens het lezen. Het moet je smaak zijn, zoveel onzekerheid in een boek. Daarom krijgt dit boek van mij maar twee hartjes.

Recensie: Het wikkelhart - Bertram Koeleman